​Geschreven door: Marjon Swinkels

Nog 2 lokalen zijn er te vinden in de oude locatie van basisschool Antonius van Padua in Nijnsel. De andere klassen zitten in noodgebouwen, wachtend op de voltooiing van de nieuwbouw die net voor het einde van dit schooljaar klaar moet zijn. Samen met kinderopvang ‘de Verbinding’ zal de school dan een nieuw kindcentrum vormen met een nog te bedenken en te kiezen nieuwe naam.
In één van die lokalen zit groep 8 van meester Steven Gevers. In deze tijd heel corona-proof, want zijn groep kan in deze situatie goed afgezonderd blijven van de andere leerlingen.
 
Steven komt uit een echte onderwijsfamilie. “Mijn moeder heeft in onderbouw en bovenbouwgroepen les gegeven en mijn vader is na jarenlang groep 8 gedraaid te hebben, nu directeur van 2 scholen in Schijndel. In het klaslokaal waar ik mijn loopbaan startte, gaf mijn pa ook jarenlang les”, vertelt Steven.
Nu is hij alweer voor het 6e jaar in Nijnsel aan het werk. “Het is een echte dorpsschool, met een grote verbondenheid. Er is een ‘ons kent ons’ mentaliteit. Je kent de leerlingen, gezinnen, de buurt en verenigingen. Omdat ik zelf ook uit een vergelijkbaar klein dorpje kom, voelt dit heel vertrouwd en fijn. Ik voel me hier echt thuis.”
“Het is een team waar hard gewerkt wordt,” geeft Steven aan: “We zijn innovatief en kunnen kritisch op elkaar zijn.  We zijn inhoudelijk sterk en ondertussen hebben we het ook heel leuk samen.
Bovendien wordt met  inbreng en ideeën  die we geven wordt ook echt iets gedaan;  Een team waar je wilt werken! Door jou ben ik mezelf geworden

Nog 2 lokalen zijn er te vinden in de oude locatie van basisschool Antonius van Padua in Nijnsel. De andere klassen zitten in noodgebouwen, wachtend op de voltooiing van de nieuwbouw die net voor het einde van dit schooljaar klaar moet zijn. Samen met kinderopvang ‘de Verbinding’ zal de school dan een nieuw kindcentrum vormen met een nog te bedenken en te kiezen nieuwe naam.
In één van die lokalen zit groep 8 van Meester Steven Gevers. In deze tijd heel corona-proof want zijn groep kan in deze situatie goed afgezonderd blijven van de andere leerlingen.
 
Steven komt uit een echte onderwijsfamilie. “Mijn moeder heeft in onderbouw en bovenbouwgroepen les gegeven en mijn vader is na jarenlang groep 8 gedraaid te hebben, nu directeur van 2 scholen in Schijndel. In het klaslokaal waar ik mijn loopbaan startte, gaf mijn pa ook jarenlang les”, vertelt Steven.
Nu is hij alweer voor het 6e jaar in Nijnsel aan het werk. “Het is een echte dorpsschool, met een grote verbondenheid. Er is een ‘ons kent ons’ mentaliteit. Je kent de leerlingen, gezinnen, de buurt en verenigingen. Omdat ik zelf ook uit een vergelijkbaar klein dorpje kom, voelt dit heel vertrouwd en fijn. Ik voel me hier echt thuis.”

“Het is een team waar hard gewerkt wordt,” geeft Steven aan: “We zijn innovatief en kunnen kritisch op elkaar zijn.  We zijn inhoudelijk sterk en ondertussen hebben we het ook heel leuk samen.
Bovendien wordt met  inbreng en ideeën  die we geven wordt ook echt iets gedaan;  Een team waar je wilt werken!”
 
Maar waar hij zijn grootste werkgeluk uit haalt zijn toch wel de leerlingen zelf. De waardering van de kinderen als je merkt dat ze graag naar school komen. De fijne sfeer die er heerst, de lesstof die ze zich eigen maken maar ook aan de reacties van de kinderen. Steven vertelt dat een leerling aangaf : “Door jou heb ik mezelf gevonden”. Een mooier compliment kun je toch niet krijgen.
De bovenbouwleerlingen en met name groep 8 heeft duidelijk Stevens voorkeur. De musical, het kamp én de keuze voor het voortgezet onderwijs. Hij is coördinator "contacten en trajecten PO-VO" voor SKOSO. Hier zorgt hij mede voor een goede doorstroom van de basisschool naar het voortgezet onderwijs. Ouderavonden organiseren, een topklas opzetten waarbinnen een bepaald vak bijgespijkerd kan worden en een belevingsdag mee uitwerken zijn taken die hij in deze functie onder andere uitvoert.
 
Leerling Julia: "Ik vind het fijn dat meneer Steven hele goede uitleg geeft. Op een fijnere en leukere manier dan bij andere leerkrachten. Het is niet saai en dus onthoud ik het beter. Het is een super leuke leerkracht!"
 
Leerling Maud:" Hij heeft leuke humor, goede grappen en op z’n tijd is hij serieus. Maar vaak hebben we veel lol in de klas."
 
De slogan van de school is: ‘Met veel plezier veel en veelzijdig leren’, dat proberen we waar te maken. De kinderen komen graag en dat moet de basis zijn. Daarbinnen kunnen we het leren versterken en de talenten ontwikkelen.
 
Uit de post HBO-opleiding ‘Veranderkrachtige leraar’, die Steven volgde, haalde hij volop inspiratie en werkwijzen, waar hij als coördinator en zeker ook op de Nijnselse school mee aan de slag kan. In het nieuwe gebouw komt een leerplein met rondom lokalen waarin ze hun onderwijs nóg beter en eigentijdser in gaan vullen.
Genoeg uitdagingen  en plezier voor deze meester die  groep 8 voorlopig nog met veel enthousiasme zal lesgeven en begeleiden.

Meer weten over deze gave werkplek? Klik hier!

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

Geschreven door: Femke

Op basisschool de Regenboog tref ik Teuntje Derks- Versluis, directeur van Basisschool de Regenboog in Son en Breugel.
Een school in het groen, met een populatie die een afspiegeling is van de maatschappij.
Op basisschool de Regenboog wordt sinds 2 jaar gewerkt aan een teamgecentreerde organisatiestructuur. (TOS)
De verantwoordelijkheid ligt lager in de organisatie. Er zijn 2 soorten teams, een onderwijsteam en een expertteam. De expertteams hebben dit jaar 3 belangrijke beleidsthema`s geformuleerd.
Het gezamenlijke leerpunt van het team dit jaar is ook een thema als collectieve verantwoordelijkheid, het geven en voelen van autonomie helpt daarbij.
Teuntje:” Het team geeft de input voor onderwijskundige jaarplannen en is bevoegd om deze plannen ook uit te voeren. De leerkrachten krijgen alle ruimte. Het enige kader dat er ligt is de bevoegdhedenkaart.
Om een voorbeeld te geven, het moet wel bij de visie van de school passen.
Het voelt bevrijdend, ik heb het gevoel dat collega`s doen waar ze goed in zijn.
Tijdens het proces van beslissen en uitvoeren worden er duidelijke keuzes gemaakt. Gaan we het samen doen of maken we een taakverdeling.
Het komend schooljaar gaat het team ook zelf de groepen en de ambulante taken verdelen.”

“Voor mij zijn 2 zaken wezenlijk van belang, geeft Teuntje aan:
1.       Bij de start van het schooljaar is de inhoud duidelijk, de mensen doen het zelf!
2.       Het gaat over waar je het over ‘wilt’ hebben in plaats van waar je het over ‘moet’ hebben.
En voorwaardelijk: veiligheid en vertrouwen.
Leerkrachten moeten het gevoel hebben, ik mag het écht zelf doen. Én ik mag doen waar ik goed in ben. En ik krijg de ruimte. Dat vind ik mijn rol als directeur. De ruimte bieden om collega`s hun beroep uit te laten voeren. Daarbij faciliteer ik hen.”

Olga Stoffels, leerkracht op Basisschool de Regenboog:
Waar voor mij de kracht ligt op de Regenboog is dat we van iedereen zien waar zijn/haar talenten liggen. Om de organisatie sterker te maken, maakt Teuntje gebruik van deze talenten. De mensen binnen deze organisatie krijgen vervolgens de ruimte om te doen waar ze goed in zijn en zich betrokken bij voelen. Er is ruimte voor iedereen om betrokken te zijn en zijn/haar mening te uiten. Dit resulteert in een zeer betrokken team, er worden daardoor vaak meer dingen opgepakt dan dat er in de planning stond. Er wordt gedacht vanuit oplossingen i.p.v. vanuit problemen.

Als ik vraag, hoe Teuntje om gaat met meerdere mensen met dezelfde ambities antwoordt zij: “ Dan gaan mensen met elkaar in gesprek, waar kunnen we elkaar ondersteunen? Waarom moet er één persoon zijn, die de taak op zich neemt? Samen aan hetzelfde doel werken is ook mogelijk!”
Maar voelen de leerkrachten dan geen extra druk, want er liggen nu toch extra taken om uit te voeren?
Teuntje:” Mensen voelen zich gezien en kunnen doen waar ze goed in zijn. Dat helpt als het gaat om werkdruk. Om een voorbeeld te noemen; bij ons is een plan voor de zorg een plan waarmee de leerkrachten vooruit kunnen. Niet een plan dat moet, of dat is voorgeschreven, maar wat wérkt.
En als een leerkracht iets wil ontwikkelen wat past in de bevoegdhedenkaart, wie ben ik dan om daar iets van te vinden? Ik ga ervan uit dat de leerkrachten doen wat goed is, erkenning voor de autonomie van de professional vind ik heel belangrijk.
Als mensen niet meer willen of kunnen doen wat goed is, dan moet hier een goede oplossing voor worden gezocht. Zo kan een oudere leerkracht met een jongere duo-collega, heel goed werken. Ze vullen elkaar dan goed aan. Want zeg nou zelf, je kunt niet overal goed in zijn!
Het effect van deze manier van werken is dat mensen hier lang werken, dat we weinig zieken hebben en dat er een ontspannen sfeer hangt.
We hebben nog een weg te gaan, maar hoe mooi zou het zijn als De Regenboog over 2 jaar volledig zelfsturend is?”

www.regenboogbreugel.nl