Geschreven door: Femke Wetzer- van Gils

Tussen het groen en een aantal autominuten van het mooie 'Dordt', in de Hoekse waard, tref ik Martijn. Niet op school uiteraard. Martijn is er wel. Live. De examenleerlingen hebben recht op onderwijs. Ideaal is anders, maar met de verbondenheid met zijn leerlingen zit het goed, dus hij maakt er het beste van. 

Martijn Kalkman, is werkzaam op het Hoeksch Lyceum, mentor van mavo/havo 1 en docent aardrijkskunde op het Hoeksch Lyceum, werkt daar steeds hard aan, verbondenheid is voor hem de manier om voldoening te halen uit zijn werk.
Dat betekent aansluiten bij de leerling, de actualiteit erbij halen en de relevantie van het vak laten zien. Kinderen raken.
Vanuit het basisonderwijs kwam Martijn in het voorgezet onderwijs terecht. Toevallig. De bedoeling was als docent economie, maar het werd Nederlands en aardrijkskunde en dat laatste bleek wel echt zijn ding, dus haalde hij zijn tweedegraads bevoegdheid.
“Ik heb gewoon ‘ja’ gezegd tegen deze functie, ik heb geen groot plan of een pad uitgestippeld, maar ik weet wel wat ik belangrijk vind, waar ik goed in ben en waar ik energie van krijg. Ik denk dat dit soms nog te weinig het geval is, waardoor mensen niet op de juiste plek terecht komen of de dingen doen waar ze goed in zijn. De doelgroep spreekt mij aan, de ontwikkeling die we samen doormaken, maar vooral de aandacht die wij hebben voor de leerlingen.”

Samen met de bouw besteden ze veel aandacht aan veiligheid en verbondenheid in de klas, aan de zaken die er écht toe doen.
“Natuurlijk heeft een leerling bij mij ook weleens een slechte dag, waarbij hij of zij zich in de groep niet gedraagt, zoals we met elkaar hebben afgesproken. Dat kan, ik vind de veiligheid van de groep daarin het allerbelangrijkste. Ik spreek leerlingen rustig aan, neem hun gedrag niet persoonlijk en daardoor kunnen we, al dan niet op een later tijdstip, op een goede en open manier met elkaar verder. Daar haal ik echt voldoening uit."

Leerlingen zijn overal, het vak aardrijkskunde ook. Wat maakt deze werkplek voor jou prettig?

Martijn: “Ik heb veel gezien, ook in het basisonderwijs. Verschillende wijken, doelgroepen, klassen, daar kan ik nu gebruik van maken. De vrijheid die ik ervaar om zowel lesgevend als ondersteunend bezig te zijn, bijvoorbeeld in een werkgroep voor voorlichting, communicatie en werving van basisschoolleerlingen, is voor mij een goede combinatie. Ik kan hier mijn ervaring gebruiken uit het basisonderwijs en ik merk dat dit gewaardeerd wordt. Daarnaast merk ik, meer dan in het basisonderwijs, dat ook de tijd waarin ik mijn werk doe, voor mij  belangrijk is. Ik ben er als het nodig is, maar ik heb ook ruimte nodig om mijn vak uit te voeren op de manier die ik passend vind. Dus ik wacht niet na lestijd in mijn klas tot er een collega langs loopt met een vraag. Nee, we werken heel efficiënt, vergaderen en overleggen als het nodig is, op afspraak. Dit gaat op basis van vertrouwen. Dus geen ‘Tijdkapitein’ zoals we dat weleens zeggen. Je doet je werk en dat doe je goed. Of je nu op school zit of thuis. We weten wat we aan elkaar hebben en de communicatie is heel transparant. Dus, vind je iets niet prettig? Dan spreek je dat uit. Net zoals ik dat doe met de leerlingen in de klas. Zonder dat het over de persoon gaat, het gaat altijd over jou als docent.”

Wat zeggen de collega's?

Verbondenheid en veiligheid binnen het klaslokaal zijn inderdaad belangrijke waarden op onze school, vooral nu zij op de proef gesteld worden in tijden zoals deze. Als docent ben je betrokken met je leerlingen en met je collega’s. Zoals Martijn ook aangeeft is de voldoening die je haalt een gevolg van de sfeer en het werken met mensen, niet alleen de cijfers en resultaten.
 
Wat ik zelf als heel erg belangrijk vind binnen het onderwijs, is de waardering van leerlingen richting hun docenten. Bij ons op school heerst er, zoals Martijn ook al benoemde, een gelijkwaardige communicatie. Als gedrag van een leerling mij niet bevalt dan spreek ik diegene erop aan, andersom mag en gebeurt dit uiteraard ook. Leerlingen moeten naast dat ze wat leren op school het ook naar hun zin hebben. Hopelijk denken leerlingen later positief over mij en mijn lessen terug.

Martijn: “Een professionele cultuur vind ik belangrijk. Geen onnodige koetjes en kalfjes. Dat komt misschien ook, omdat we een gemixt team hebben van zowel mannen en vrouwen, jong en oud. We zijn met 80 docenten. Er is altijd wel iemand waarmee je van gedachten kunt wisselen. Een groot team vind ik wel echt een voordeel. Je kunt de mensen opzoeken waar jij je goed bij voelt.
We doen wat nut heeft. We praten over wat ‘moet’ en vinden daarin een middenweg.
Dat geeft een voldaan gevoel. De communicatie bij ons op school, vind ik heel gelijkwaardig. We zijn hierdoor een betere school geworden. De sfeer is goed, mensen hebben passie voor hun vak, en we halen onze voldoening niet alleen uit de cijfers. Dat werkt, ook voor de cijfers.”

Momenteel heeft het Hoeksch Lyceum geen vacatures. Toch nieuwsgierig? Klik hier.

Geschreven door: Marion Swinkels
 
Op kindcentrum ‘de Klimboom’ in de Rips is Yvonne Veenhof al 26 jaar werkzaam. Vanuit haar stage aan de Pedagogische Hogeschool verkende ze de school als leerkracht. In die functie kreeg ze vervolgens een parttime baan waarnaast ze de 3 jarige opleiding RT/ IB kon volgen. De school bood haar direct kansen om haar studie in praktijk ten uitvoer te brengen. Zo heeft Yvonne naast het lesgeven al die jaren de zorg mee in beeld gebracht en aangepakt.
Eerst veelal als remedial teacher 1 op 1 met leerlingen. Nu veelal betrokken bij de groepen en schoolontwikkeling als intern begeleidster.
 
“Sinds dat de school onderdeel werd van de stichting GOO is het een kindcentrum geworden”, vertelt Yvonne: “We zijn verbinding gaan zoeken tussen school, peuterwerk en kinderopvang en dat is goed gelukt. We profiteren van elkaars kwaliteiten. Zo werken pedagogisch medewerkers bijvoorbeeld mee in de klas. We kunnen peuters al laten wennen bij het naar groep 1 gaan en als er zich iets voordoet in de les wordt dit direct doorgespeeld naar de opvang. De lijntjes zijn kort”. Yvonne straalt uit dat ze trots is, als ze vertelt over de fijne plek waar ze werkt.
Ze vertelt: “ ‘De Klimboom’ is een speciale onderwijsplek waarin een prettige, respectvolle sfeer hangt, hoor ik van mensen die op onze school komen. Het personeel gaat er voor. We zijn samen heel betrokken en hebben echt hart voor de zaak. Als je werkt met fijne mensen die gedreven zijn, dan kom je voldaan thuis. De school is klein zodat activiteiten, regels en afspraken meteen op schoolniveau worden gemaakt. Dat is duidelijk voor iedereen."
 
De reden van haar positieve blik op deze werkplek is daarbij dat ze hier nog steeds niet klaar is. Na al die jaren blijven er hier uitdagingen op haar pad komen. Iets kan anders of beter en dit in samenwerking met ouders, kinderen en collega’s uitzoeken en ontwikkelingen, levert veel voldoening op. Als voorbeeld geeft de IB’er aan dat ze samen met collega’s in het ‘opbrengstgericht passend werken’ is gedoken. Ze volgde een masterclass, bracht het naar het team en gaandeweg is het aangepast en geïmplementeerd. Klaar om weer verder te verfijnen. Als er dan nu weer vernieuwingen zijn, ziet ze daarin gelijk weer mogelijkheden in. Geweldig om het team daarin mee te nemen en te enthousiasmeren.

Collega Marlous van Schijndel: "Met veel plezier werk ik al een aantal jaren op KC de Klimboom. De professionele sfeer en gedreven houding van collega's zorgt ervoor dat ik elke dag met veel energie aan het werk ga. Met het oog op de ontwikkeling van kinderen kunnen we snel schakelen, dingen aanpassen en doorhakken. De verbinding met peuterwerk en het basisonderwijs is onze kracht. Nog maandelijks zien we nieuwe mogelijkheden om de verbinding te verstevigen en dit daagt ons uit om verder te kijken. Het sparren met collega`s over onderwijsinhouden, kansen voor leerlingen en leerkrachtgedrag geeft mij voldoening en zorgt voor een kritische blik die ten goede komt aan onze leerlingen. En dat is waar wij dagelijks van genieten!"
 
Toen er onlangs een nieuwe rekenmethode gekozen werd, was de voorwaarde dat dit ook bij de visie van de school op goed rekenonderwijs aan sloot. Ook was het een bewuste keuze dat het paste bij de visie die hoort bij IPC.  International Primary Curriculum is een werkwijze die bij de Klimboom is ingezet om kinderen uit te dagen om hun talenten en kwaliteiten te ontwikkelen. Kinderen leren al ‘onderzoekend en ontwerpend’ en stellen zich daarbij de juiste kritische vragen. Yvonne zocht als reken-coördinator mee naar een methode waarbij het rekenonderwijs inhaakt, ondersteunt en aanvult bij deze werkwijze. Veel aandacht voor de basisstrategie maar met elke maand de mogelijkheid om een reken-wiskundige uitdaging aan te gaan met behulp van ‘onderzoekend en ontwerpend’ leren. Die verbinding is wezenlijk voor ons onderwijs, ervaart Yvonne. Er moet een samenhang zijn in het onderwijs én de mensen onderling!
 
We doen het immers samen! De verbinding ervaart en creëert ze tijdens het werk met collega’s op de Klimboom, maar ook met IB-collega’s van de 12 scholen die  binnen GOO werkzaam zijn,  is een netwerk waarin ze elkaar ontmoeten en van elkaar leren.
Tussen de kinderen wordt verbinding gezocht. Zo geeft Yvonne aan dat de 96 leerlingen nu tussen de middag in wisselende groepen lunchen. Ze leren alle kinderen op deze manier  ook écht kennen.
Ook ouders worden, daar waar kan, betrokken bij het onderwijs. 2x per jaar zijn er kind-ontwikkelingsgesprekken. Vanaf groep 1 wordt er met ouders, kind en school gepraat over de ontwikkelingen op school. Hierdoor wordt het kind op eigen verantwoordelijkheid aangesproken. We willen allemaal het beste voor de leerling.
“Ik wil daarin verbinden én er onderdeel van zijn”, is haar conclusie; vandaar dat ik hier graag wil  werken!

Geschreven door: Femke Wetzer- van Gils

Ik tref Senna Ramaekers, expert - en onderzoeksdocent Pedagogiek op het Summacollege in Eindhoven, nadat we elkaar eerder troffen tijdens een opdracht voor aankomend onderwijsassistenten, hoe kan het ook anders… online.

Senna:” Ik raakte op de basisschool geïnspireerd door een drama-docent die elke week langs kwam. Ik kon mijn ei kwijt tijdens de verschillende rollen die we konden spelen. Even dacht ik dat ik actrice wilde worden…
Later toen ik ouder werd, bleek ik het vooral fijn te vinden om mij te kunnen inleven in gevoelens van anderen! Dat maakte dat ik de keuze maakte voor SPH/ Social Work, waar ik mijn eerste ervaring op deed als leerling-ondersteuner, alvorens Pedagogiek te gaan studeren.”

De opleiding voor onderwijsassistenten bevindt zich in een vrij nieuw gebouw in hartje Eindhoven. Het bruist er van studenten en hun enthousiasme. Het gebouw ligt er nu verlaten bij en de docenten doen vanuit thuis wat ze kunnen. De coronacrisis vraagt van het onderwijs een innovatieslag. Wat doet dat met je werkplezier? En maakt het eigenlijk verschil?

“Ik voel mij altijd al erg verbonden met de collega`s en de studenten. Ik kan heel erg mezelf zijn. Ik vind het ook belangrijk dat studenten zichzelf kunnen zijn
Ik ben een open boek, hart op de tong. Dat helpt, denk ik voor collega`s en studenten om ook open te zijn naar mij.
Ik voel mij echt thuis, oók nu ;). Ik ga ook gerust de wasmachine uitzetten of ik ben aan het koken, terwijl we online vergaderen. Mijn collega`s moeten daar dan erg om lachen. Ik ben af en toe een beetje een chaoot, maar mensen accepteren en weten dit van mij. Ik stel mij ook regelmatig kwetsbaar op. Ik kan gerust een potje gaan zitten huilen, als ik mij geraakt voel. Ventileren naar elkaar is in ons team oké.
De groep mensen waarmee je werkt,  zorgt ervoor dat empathisch zijn mogelijk is!
Als ik mijzelf kan zijn dan, durf ik fouten te maken, open te zijn over fouten, ik durf te leren, niet rond blijven lopen met dingen waarmee ik zit.  Dat is ook wat we studenten proberen mee te geven. Practice what you preach!
Ik ben ook heel open naar studenten. Als ik iets over mijzelf deel, dan vertel ik studenten ook waarom. Wat heb ik er van geleerd, wat kunnen zij ervan leren.
Ik geef les in sociale vaardigheden, dat is natuurlijk erg belangrijk, als je als onderwijsassistent aan het werk gaat. Wij zijn echt een rolmodel voor studenten. Ik hoop ook dat we een inspiratiebron kunnen zijn, zoals mijn drama- docent dat was voor mij. Dat doen we ook door samen te proberen het goede voorbeeld te geven!"

Jullie hebben best een groot team en ook een volle teamkamer. Hoe zorg je ervoor dat je elkaar blijft zien en contact houdt?

“We startten elke dinsdag bij ons teambord, om te zien waar we staan. We hebben in onze teamkamer een grote tafel in het midden daar kunnen we samen terecht om elkaar te ontmoeten.
Ik merk ook echt dat zelfs nieuwe mensen zich snel in ons team mengen. We sluiten altijd zelf aan bij sollicitaties. Een klein aandachtspunt is dat we echt alert moeten zijn op het feit dat iemand nog aan het inwerken is! Het voelt al zó snel goed.
Ook nu starten we dinsdag gezamenlijk, maar dan online, zodat we elkaar allemaal even zien! Dat vind ik echt belangrijk."

Collega Juliette: "Senna geeft goed weer hoe wij als team met elkaar omgaan, open en in contact met elkaar, zelfs online! Ik herken het in mezelf om te proberen een voorbeeld te zijn voor onze studenten en ze uit te dagen om zichzelf te ontwikkelen. "

​Collega Marijke: "Voor mij zijn mijn collega's een grote bepalingsfactor van mijn werkgeluk. Het gevoel onderdeel te zijn van een team. Samen met mijn collega’s kunnen delen, discussiëren, bouwen, lachen én indien nodig huilen."
 
Ja, hoe is dat nu? Opeens online docent zijn?

“Les met studenten, eventjes zonder camera bijvoorbeeld. Dat vinden ze moeilijk en ik ook. Dus snel de camera weer aan! Ze zeggen:” We missen u.” Erkenning is er dan echt.
En dan nu…. De structuur is weg, maar we ontwikkelen nieuwe mogelijkheden. Ik doe de master “leren en innoveren” en de combinatie studeren met voor mijn gevoel 24/7 beschikbaar zijn, is best pittig. Het is wennen. Maar ik zie online zoveel kansen en mogelijkheden voor de toekomst, dat geeft ook energie en dus werkplezier!”

“Je ziet andere kwaliteiten van mensen. Al die ICT-vaardigheden, dan blijkt dat voor sommige collega`s echt hun talent. We kunnen elkaar gelukkig om hulp vragen!
Dan is er nog de groepswhatsapp, waarin één van onze sportdocenten ons uitdaagt om een challenge te doen. Ook daarin zie ik filmpjes voorbij komen van collega`s waarvan ik dat niet had verwacht. Zo grappig om te zien!
Onze teamleider vindt het ook heel belangrijk dat iedereen doet waar hij of zij affiniteit mee heeft, dat is niet altijd makkelijk binnen een groot team, maar er is wel oog voor.
Dat komt nu in deze tijd nog eens extra en op hele andere vlakken naar boven. Daar moeten we met z`n allen straks echt gebruik van maken!”

“Ik geloof echt dat het welzijn in ons team hoog is. Je ziet dit ook terug in de cijfers die door studenten in enquêtes worden gegeven, als het gaat om de connectie die zij voelen met de docent! Vrijdagmiddag hebben we een borrel met Microsoft teams en een glas wijn. Dan proosten we op wat we samen hebben bereikt! ”

www.summacollege.nl



 

Door: Nelleke de Laat- Verloop

Een school die uitkijkt over de weilanden en de Dommel, een plek die al een hele mooie verbinding aangaat met zijn omgeving. Een inspirerende leeromgeving voor kinderen én leerkrachten, daar tref ik Hanneke Horvers, leerkracht groep 1 .
“Ik ben in 2004 afgestudeerd aan de PABO in Den Bosch en op de school waar ik mijn LIO-stage heb gedaan, ben ik eigenlijk blijven werken. Je eerste klas is wel iets heel speciaals, de binding die met de kinderen voor de eerste keer hebt en maakt. Daarnaast heb ik nog de opleiding Pedagogiek gedaan, fijn wat extra bagage in je rugzak en om dit mee te kunnen meenemen in het onderwijs. Vanwege werk van mijn partner zijn we verhuisd naar Son en Breugel en daar kwam toen een baan bij de Krommen Hoek voorbij en daar werk ik nu voor het tweede jaar. "

Wat zorgt er nu voor dat jij elke dag weer met een blij gevoel naar je werk toegaat?

Toen ik hier begon met werken, was er alleen een plekje vrij in de onderbouw en dat was wel echt even schakelen na eigenlijk altijd gewerkt te hebben in de midden -en bovenbouw. Echt nu in de praktijk gaan ervaren hoe dat voor mij zou zijn en of die andere manier van lesgeven bij mij zou passen. En dat deed het!
Het thematisch werken in de onderbouw is echt geweldig om mee bezig te zijn. Om de kinderen bewust mee te geven dat ze de eigenaar zijn van hun eigen leerproces.  Als leerkracht kun je de thema`s aanbieden, die ervoor zorgen dat ze heel betrokken en enthousiast raken. Hierdoor maak je een verbinding met hun belevingswereld en met hen! Het leuke aan deze manier van werken is dat het mij als leerkracht ook elke keer weer andere invalshoeken geeft en uiteindelijk bepalen de kinderen de precieze invulling ervan. Uiteindelijk bereik je je doel ook, maar dan weer op een andere manier dat je van tevoren hebt bedacht. En dat maakt het lesgeven dan ook elke dag weer anders en leer ik ook elke dag weer nieuwe dingen bij. We delen hierin echt de verantwoordelijkheid met elkaar om   samen te kijken naar de kinderen. En dat dan daarna ook weer aan te passen, echt samen vorm geven aan het lesgeven. We maken het onderwijs samen en dat is heel fijn en zinvol! En dan daarna zeker met elkaar de succeservaringen te vieren en er trots op mogen zijn.

Kinderen leren mij weer de kleine dingen te waarderen. Zij laten hun wereldje op hun pure manier zien, ze wijzen je daar wel op. Verbinding met het hier en nu, terwijl wij geneigd zijn om daar voorbij te gaan, die verwondering te blijven houden die we als maatschappij een beetje kwijt zijn. Genieten van klein geluk!

Basisschool de Krommen Hoek 
 

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.

Geschreven door Jessica van Strien
 
“Werkgelukkig personeel, dat trekt mijn aandacht. Soms denken we gewoon te moeilijk; het zit ‘m in de kleine, simpele dingen die je belangrijk maakt; die zorgen voor een goed werkklimaat.”

Op deze frisse morgen spreek ik Marieke Loeffen, directrice bij basisschool Wethouder van Eupen in Eindhoven.

“Hoe ik nu ben als directeur, zo was ik ook als adjunct en zo was ik ook als leerkracht. Het is geen andere rol. Als leerkracht ben je bezig met het vormen van de klas, je hecht belang aan de gouden weken die je klas vormen en bent veel bezig met het creëren van een goede sfeer. Als directeur doe ik hetzelfde, maar dan met mijn team. Het is belangrijk dat je waarde hecht aan de simpele dingen op een werkdag, waardoor je iedereen met aandacht kunt zien. Zorgen dat je er in de ochtend bij bent en mee koffie drinkt, zodat je kunt zien hoe ieders pet staat. Zorgen voor iets lekkers bij de ‘borrel’ op vrijdagmiddag. Je moet het initiëren, uitvoeren en vooral écht laten voelen dat het belangrijk voor je is.”

Ik vraag Marieke naar een heel concreet voorbeeld.
“De momenten dat wij hier op school iets vieren, zijn voor mij erg belangrijk. Een voorbeeld daarvan is de kerstviering. Toen ik hier drie jaar geleden begon als directrice en aan de leerkrachten vroeg wat zij deden met kerst, kreeg ik als antwoord dat ze na de viering met de kinderen nog even samen iets dronken, een kleinigheidje kregen en dan snel naar huis gingen. Nou, dat vind ik geen kerstviering!
In mijn eerste jaar bracht ik daar verandering in. Met het MT ben ik een middag gaan shoppen, we zochten mooie cadeaus uit; waar je blij van wordt. Vervolgens schreef ik voor iedereen een uitgebreide kerstkaart, waarin ik mijn waardering uitsprak, veel complimenten gaf en soms  iets  voor het komende jaar meegaf. Die heb ik per persoon voorgelezen, zodat ieder de aandacht kreeg, ook al vinden sommigen dat wat ongemakkelijk. Vervolgens kon iedereen een mooi cadeau uitzoeken in mijn uitgestalde ‘winkeltje’. Het jaar daarna heb ik het over een minder serieuze boeg gegooid, want plezier maken met elkaar vind ik ook erg belangrijk. In het PSV stadion hebben we een spel gedaan waarbij we met wisbordjes b.v. elkaars guilty pleasures, toekomstdromen of lievelingseten achterhaalden, hilarisch! Afgelopen jaar hebben we een actieve Bingo gedaan binnen de school. In teams moesten mensen zowel getallen als voorwerpen binnen de school verzamelen om bingo te halen. Hoe fanatiek teams elkaar dan aftroeven met een plakbandrol, dat is erg mooi om te zien. De sfeer op zo’n middag is heel erg belangrijk; er zijn lekkere hapjes en drankjes, mooie cadeaus kortom de totale sfeer moet goed zijn. Daar word ik zelf zo blij van, het maakt mij gelukkig en de teamleden ook. Mensen zeggen nu; we gaan later op vakantie, ik WIL bij de kerstviering zijn.”

Manon (leerkracht groep 1-2):
"Marieke ziet mij niet alleen als leerkracht maar heeft ook oog voor wat ik als mens nodig heb. Vaak is die erkenning, soms alleen een blik of een schouderklopje al genoeg. En als je je als mens goed voelt, kun je dat uitstralen naar je collega’s en leerlingen."

Jolanda (leerkracht groep 8 en intern begeleider)
"Sinds een jaar ben ik werkzaam op de Wethouder van Eupen school. Wat een positieve sfeer! Ik zocht gemoedelijkheid binnen een team en dat heb ik dubbel en dwars gekregen. Het is een feestje om hier met leerlingen, ouders en team te mogen werken. Vertrouwen is het toverwoord.
te bewerken."

Vóór de kerstviering van afgelopen jaar heeft het team op de vrije woensdagmiddagen een video in elkaar gezet, waarop allemaal persoonlijke dingen langskwamen van Marieke; zoals haar guilty pleasure, haar kledingstijl en zelfs haar ontmoeting met haar man.

“Dat was toch wel het mooiste compliment dat ik kon krijgen. Waar vroeger de woensdagen, als het MT er niet was, in het teken stonden van roddelen en negatieve geluiden ten opzichte van de directie is nu het team in de drukste tijd van het jaar samen aan de slag geweest om zo’n cadeau te creëren.
Aándacht op de momenten dat het van belang is. Het is zo eenvoudig om door te werken tijdens de pauze, eerder naar huis te gaan op vrijdagmiddag. Maar ik weet: dát is nou juist de kracht, dát straal je uit. Ook naar buiten toe!
Als er op onze school een vacature is, dan is het geen moment lastig om deze in te vullen.
Hier wil je graag komen werken!”
 
www.vaneupen.nl

 

Geschreven door: Femke

Op 18 januari ontmoet ik Monique van Ekert, directeur-bestuurder van een basisschool in Helmond.
“Samenscholen” dat is waar basisschool Silvester Bernadette voor staat, de school ademt verbondenheid. In de afgelopen 4 jaar is de sfeer veranderd in een positief en professioneel werkklimaat. Dat laat zich zien in de cijfers. Het inspectierapport is van net voldoende naar goed gegaan en het medewerkerstevredenheidsonderzoek was ook uitstekend! Het leerlingaantal is gestegen en mensen werken hier graag en lang.

Monique vertelt graag hoe zij dit doen:” Wat ik écht belangrijk vind, is de menselijke kant.
Eerst relatie, dan prestatie! Mensgericht- en taakgerichtheid moeten in evenwicht zijn.
Wat mensen persoonlijk bezig houdt, zegt ook heel veel over wie hij of zij als collega of leerkracht is.
We besteden veel aandacht aan het welzijn van het personeel. We hebben een lief en leed-pot, een personeelsfonds, waar we leuke uitstapjes of weekendjes van weg gaan, regelmatig een uitgebreide lunch tijdens een studiedag, voor iedereen of je nu nieuw bent of stagiaire, je hoort erbij.
Omdat we een éénpitter zijn, gaat het geld direct naar de school, dat heeft veel voordelen!”
“Het persoonlijk betrokken zijn, is met onze doelgroep ook onontbeerlijk. Er gebeurt zoveel in gezinnen, op straat, in de wijk. Leuke dingen, maar ook moeilijke situaties of gebeurtenissen.
Het is dan hard nodig dat je er voor de leerling kunt zijn. We moeten het écht samen doen! En dat zit hem niet altijd in woorden, maar ook in actie.
Je vangt elkaar op in moeilijke tijden, ik sta ook echt voor mijn collega`s en zij voor elkaar. We vallen elkaar bij en niet af. We lopen bij elkaar binnen, maken een praatje.
Ik vind het als schoolleider ook echt nodig dat ik weet hoe het met de mens achter de leerkracht gaat.
Begrip is bij ons een groot goed. Mogelijkheden en kansen zien, dit lukt natuurlijk het beste door zelf het goede voorbeeld te geven. Ik maak wekelijks een interne nieuwsbrief. Hierdoor blijft iedereen onderwijsinhoudelijk , organisatorisch en ook van persoonlijke zaken op de hoogte. Dat helpt, want we hebben een groot team en sinds de invoering van het continurooster zien we elkaar minder en verbondenheid blijft belangrijk."

José van Gogh, teamleider onderbouw
"Een dag op de Silvester-Bernadette is altijd anders; verrassend, loopt regelmatig anders dan gepland door bv. onverwachte zaken die er tussendoor komen. Soms zijn dit vervelende zaken, zieke leerkrachten, geen vervangers of problemen in de thuissituatie van een kind. We zijn als school een warm nest voor de kinderen en geven hen zoveel mogelijk mee, op allerlei gebieden, voor nu en hun  toekomst. "                                                                                              

Femke, leerkracht
 "Samenscholen betekent voor mij als leerkracht dat we met alle betrokkenen 'samen' ervoor zorgen dat we oog hebben voor elk kind afzonderlijk, met zijn of haar individuele behoeften, zodat ze zich optimaal kunnen ontwikkelen. Op onze school hebben we daarvoor een goede werkwijze gevonden. Wat ik als erg prettig ervaar is dat onze deur altijd open staat voor iedereen. "                    
 
Petra Boetzkes, leerkrachtondersteuner       
“Kinderen staan bij ons op school altijd op nummer 1. Daarnaast vind ik het fijn om te merken dat vertrouwen hier op school met hoofdletters geschreven wordt: vertrouwen in elkaar om fijn te kunnen samenwerken en als collega van anderen het vertrouwen krijgen om de dingen te doen waar je goed in bent. Daar gaan we allemaal van stralen!”   
      
 Monique:"Je kwetsbaar opstellen, weten wat je kunt en wat je niet kunt, dat lukt alleen in een veilige omgeving, waar je jezelf kunt zijn. Het mooie is dat enkele collega`s die zijn vertrokken, nog steeds ambassadeurs zijn voor onze school. Het was gewoon tijd voor iets nieuws, ook dat kenmerkt onze school, vooruitgang en persoonlijke aandacht.”
 
www.silvester-bernadette.nl 

Geschreven door: Femke

​Op 4 december ontmoet ik directeur Lutske op O.B.S De Bron.
Na haar komst op de school met toendertijd rond de 70 leerlingen, is er veel veranderd.
Het ziekteverzuim is laag en het leerlingenaantal is verdubbeld.
Een stukje van het geheim? Educatief partnerschap met ouders.

De Bron is gestart met een methodiek voor sociaal emotionele ontwikkeling.
De methodiek geeft houvast voor de leerkrachten, ouders en de leerlingen en past bij de waarden van de school: welbevinden, nieuwsgierig zijn, samenwerken en verantwoordelijkheid.
Een ouderavond werd ingezet om hen als partners te betrekken in de plannen van de school.
 Het blijkt te werken en wel twéé kanten op.
“Vervelende of moeilijke ouders heeft de Bron bijna niet. Dat is natuurlijk prettiger werken voor leerkrachten. Je werkt écht samen. Het geeft meer voldoening.
Ouders voelen zich onderdeel van de school, voelen zich gehoord.
En als er dan toch wat onrust is, dan luisteren we naar elkaar en pakken we terug op afspraken, die we met elkaar bij de start hebben gemaakt.  En ja, dat kost tijd, "zegt Lutske.
"Omdat we het samenwerking met ouders zo belangrijk vinden is er een afsprakenkaart in het rapport gekomen. Zo maken we de kinderen samen sterk.
Aan de andere kant is het werk nu leuker, omdat we het samen doen.
Neem nu onze informatieavond bij de start van het schooljaar, geen uren praten over methodes, doelen,ditjes en datjes, nee, we doen het graag anders. Praktische informatie is ook te lezen in de schoolgids.
Ouders zijn bij ons welkom om een dagdeel mee te lopen in de klas. Zodat zij met eigen ogen kunnen zien wat we doen. Je merkt dat ouders hierdoor meer begrip en respect krijgen voor ons werk op de Bron en zicht krijgen op ons onderwijs en wij als school, leren de ouders op een andere manier kennen”, aldus Lutske.
“Tijdens de informatieavond zijn er 2 vragen gesteld: Wat hebben jullie van ons nodig om er een succesvol jaar van te maken?? Én wat hebben wij van jullie nodig?
Daarin is de gezamenlijke verantwoordelijkheid en de communicatie duidelijk besproken.
Onze nieuwsbrief vond men bijvoorbeeld te lang, daar hebben we iets aan gedaan.
Als je wilt dat er iets veranderd, gebeurt dat alleen als je zelf initiatief neemt. Dat geldt voor ons allemaal”, zegt Lutske

Jenny Seijdel (op de foto), leerkracht op O.B.S De Bron:
“De informatieavond houden aan de hand van deze twee vragen werkte erg prettig. In het begin was het wat onwennig, maar naarmate de avond vorderde ontstond er een goed gesprek en werden er goede vragen gesteld en verwachting gedeeld. Als leerkracht is het fijn om te weten wat er bij ouders leeft om samen met hun op een fijne en positieve manier te werken aan de toekomst van hun kinderen.”

Een ander voorbeeld waar dit tot uiting komt zijn de wegwijsouders. Na een intake, een rondleiding op school en een uitnodiging voor de nieuwe leerlingen, worden de nieuwe ouders welkom geheten door onze ‘wegwijsouders’.
Dit zijn ouders met ervaring op onze school. Echte ‘BRON-ouders', zij helpen nieuwe ouders op weg. Dit ontlast de leerkracht, ouders kennen meteen een aantal ouders én tenslotte weten deze ouders het óók écht prima! Het mes snijdt echt aan alle kanten!

www.obsdebrondeurne.nl