Geschreven door: Femke Wetzer- van Gils

Als ik Roxanne Holsheimer tref zie ik een relaxte ontspannen leerkracht. En wanneer we elkaar spreken, blijkt dat dit klopt! Sinds augustus 2017 werkt zij op Dalton Kindcentrum AvontuurRijk in Oirschot.
Werkdruk voelt Roxanne niet: "Ik grap weleens; de minister moet eens met mij komen praten!"

Het maakt mij nieuwsgierig. Wat maakt haar zo ontspannen in haar werk?

“Ik werk in een prachtige omgeving, ik kijk uit op maïsvelden, daar geniet ik elke dag van. Ook het schoolgebouw is  sfeervol en heeft een prachtige speelplaats, dat inspireert!
Ik heb er ook heel bewust voor gekozen om hier ruim 2 jaar geleden te komen werken.
Na elf jaar gewerkt te hebben in het speciaal basisonderwijs, waar ik veel heb geleerd, en ook ben afgestudeerd, vond ik het tijd voor iets anders.
Dat ontstond tijdens mijn bezoeken aan reguliere basisscholen, nadat ik mijn opleiding voor gespecialiseerde leraar en dyslexie had afgerond. Ik begeleidde scholen bij hulpvragen op dit vlak. Terwijl ik daar was, realiseerde ik mij… dit wil ik ook, terug naar de basis, het reguliere onderwijs.
Ik vond het heel spannend om na zoveel jaar een hele andere stap zetten. In het speciaal basisonderwijs leerde ik te kijken naar kansen en niet naar belemmeringen, waardoor ik ook zelf minder last heb van belemmeringen, iedereen heeft talent! En overal kun je van betekenis zijn.
Ik werkte daar in een heel fijn team, de verbondenheid met elkaar was groot. Dat maakte ook als er problemen waren met  leerlingen, er werd bijgesprongen, we deden het écht samen! Na de geboorte van mijn kinderen ben ik parttime gaan werken en ik merkte dat dit voor mij niet ideaal was in dit type onderwijs. Kinderen hebben behoefte aan structuur en de wisseling van leerkracht zorgde dan soms toch voor wat onrust. Maar desondanks had ik het erg naar mijn zin en vond ik het moeilijk om te gaan. Je weet tenslotte wat je hebt….
Na een jaar op een reguliere basisschool te hebben gewerkt, attendeerde een bekende directeur me op een vacature bij stichting SKOBOS. Na een fijn sollicitatiegesprek werd ik dan ook aangenomen bij Dalton Kindcentrum AvontuurRijk. Geweldig!
Oirschot is echt een thuishaven, ik  ben er opgegroeid. Dat maakte het te mooi om waar te zijn! Ik heb echt ook wel eisen gesteld; een vast contract en een LB- schaal, als je goed bent in wat je doet, moet je hierover kunnen spreken en onderhandelen.”

Wat maakt dat je hier met zoveel plezier en ontspanning werkzaam bent?

Roxanne: "Ik begon samen met een aantal collega’s opleiding tot Dalton leraar, een 2- jarige opleiding. Het samen doen werkte erg motiverend!
De kernwaarden van Dalton spreken mij erg aan – verantwoordelijkheid, samenwerking, effectiviteit, zelfstandigheid en reflectie (Bron: Nederlandse Daltonvereniging).
Het werken aan eigenaarschap, het voelen van vrijheid en verantwoordelijkheid, vind ik voor leerlingen belangrijk, maar het levert mij als leerkracht ook veel meer momenten op waarop ik kan doen wat écht nodig en belangrijk is, zoals het werken in kleine groepjes of observeren.
We benoemen en stellen doelen. We praten veel over wáárom je iets leert. Dat zorgt voor motivatie bij leerlingen. Leerlingen kunnen op bepaalde momenten op een dag de vrijheid in gebondenheid krijgen om in andere ruimtes te werken, waardoor de energie en sfeer tijdens de lessen steeds weer anders is. Dat is voor mij als leerkracht ook prettig, die afwisseling. Ik ben geen leider, maar begeleider.
Kinderen krijgen structuur als zij dat nodig hebben, maar worden vrij gelaten als zij dit aan kunnen. Ik hecht zelf ook veel waarde aan vrijheid en ik hou er zelf ook van om ruimte te krijgen. Ik mag mijn eigen pad ook volgen bij ons op school. Ik heb een stuk ambulante tijd gekregen om  lees- en dyslexieonderwijs te verbeteren, samen met een leerteam. Het vertrouwen dat ik dat mag doen, voelt goed. Iedereen heeft iets te brengen in ons team en we weten elkaar steeds beter te vinden. We hebben zelfs een ‘trotsmuur’. Daar hing natuurlijk onlangs ons Dalton-certificaat, maar ik vind dat er nog meer op mag komen te hangen!"

Ralf Burggraaff, directeur: “De manier waarop Roxanne haar werk doet en ook in haar leven staat, is een voorbeeld voor anderen. Zeker wanneer je dit koppelt aan het beroep van leerkracht. Een geweldig beroep! Maar tegelijkertijd een beroep waarbij je door allerlei factoren ooit zou kunnen vergeten waarom je ook alweer juf of meester bent geworden. Roxanne laat in alles steeds zien bij die basis en dus bij zichzelf te kunnen blijven en daarmee met plezier dit geweldige beroep elke dag uit te oefenen. 
Daarnaast ben ik trots op onze werkomgeving en het team. Dat we op AvontuurRijk het met elkaar samen doen, er voor iedereen ruimte is voor ontwikkeling, dat we elkaar zien en dat we gezien worden en dat we daarin gebruik maken van elkaars kwaliteiten, vanuit onze Dalton kernwaarden. En zeg nou zelf, van gelukkige leraren leer je toch het meest!”

Angela Vennix- Vingerhoets, leerkracht en Dalton- coördinator: “Mooi om te zien hoe wij als team ook met en van elkaar leren, net als de kinderen, op onze fijne school!”

Roxanne: "Ik had nooit gedacht dat een overstap maken mij zoveel zou opleveren. Het zorgt ervoor dat je jezelf beter leert kennen, beter weet waar je goed in bent, wat je kunt betekenen voor een school en de leerlingen. Ik kan het iedereen aanraden!”

De sfeer, het team, jouw mogelijkheden om te ontwikkelen, de omgeving maken dat je energie hebt om je werk te doen, klopt dat?

“Jazeker, maar ik geloof echt in mijn eigen kwaliteiten en die van anderen. Hierdoor maak ik ook hele bewuste keuzes.
Door goed te plannen en organiseren, waak ik voor mijn tijd en taken, zodat ik mijn werk af heb. Het proces goed bewaken en niet teveel blijven hangen in onbenulligheden.
Ik deed de opleiding voor een deel tijdens mijn zwangerschapsverlof van mijn derde kindje, dat was best pittig. Maar ik was echt trots op ons, toen we het certificaat in handen hadden!
Daarnaast notuleer ik bijvoorbeeld ook graag, zo blijven we lekker op tempo tijdens een vergadering en kan ik het proces een beetje beïnvloeden.
Ik neem zelden werk mee naar huis, ik voel soms best piekmomenten, maar dat is écht maar even. Het is belangrijk om de taken logisch te verdelen en de taken zo te organiseren en naar je toe te trekken, dat je doet wat jij het beste kunt. Daar hebben anderen ook iets aan!
Ik kan mezelf zijn. Dat helpt, ik hoef mij niet anders voor te doen, dan ik ben. Ik ben Roxanne, punt. Dat draag ik ook echt uit naar  leerlingen.
Zo speel ik graag klarinet, ik vind het belangrijk om mijn passie over te brengen aan hen,  zodat we elkaar leren kennen, en zij mij ook leren kennen als persoon. Ik merk dat het mij enthousiasmeert en de kinderen ook. Het brengt ons dichterbij elkaar.
En het brengt mij dichterbij wat ik graag doe, leerkracht zijn.”

https://avontuurrijk-skobos.nl

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Na een route via zandwegen en uitgestrekte landschappen bereik ik Asten- Heusden, ik tref een groen modern gebouw met een Johan Cruijff Court en veel natuur, daar ligt het kantoor van Prodas.

Omdat het onderwijs natuurlijk niet alleen bestaat uit leerkrachten, teamleiders, directeuren en stagiaires spreek ik vandaag HR- functionaris Esther van Moll. Met haar 10 jaar ervaring op scholen en daarnaast ook in het bedrijfsleven, is zij een echte sparringpartner voor het bestuur van Prodas.

Esther: “In 2016 ben ik gestart als projectleider van een ontwikkeltraject “De professional aan zet”. We werkten aan de visie met ouders, leerlingen en directeuren en pasten de organisatiestructuur rigoureus aan. We werken nu in clusters, waar bij 24 scholen verdeeld zijn in clusters van ongeveer 5 scholen.Ze hebben nu samen de verantwoordelijkheid over het gehele cluster aan scholen. Dat was best lastig.
We zijn nu bezig met het begeleiden van het ingezette proces. Hoe gaan we om met mobiliteit, hoe betrekken we alle medewerkers binnen het cluster en zorgen we dat ze ontwikkelen buiten de eigen school? De clusters hebben een goede start gehad, door op de Prodas-dag ook gedeeltelijk hun eigen invulling te hebben. Zo zijn de scholen binnen een cluster bij elkaar gekomen, zodat teams elkaar beter hebben leren kennen.”

Als ik Esther vraag welke rol HR nu heeft binnen Prodas, vertelt zij mij het volgende:

"Naast wat we op beleidsmatig terrein allemaal neerzetten, geloven we erg in maatwerk. We willen de drempel voor leerkrachten zo laag mogelijk houden. Vroeger was het beeld dat mensen alleen bij ons kwamen als er gedoe was. Nu merken we dat mensen ons ook steeds meer weten te vinden als het gaat om ontwikkeling.  We willen graag dat mensen op tijd aan de bel trekken, vastlopen en uitvallen willen we voorkomen. We willen echt goed voor mensen zorgen. Dit doen we onder andere door tijd vrij te maken, mensen op te leiden en mee te betalen. Persoonlijk zie ik kansen in het meer loslaten van de gedachte dat mensen in het onderwijs alles moeten kunnen. Van groep 1 t/m groep 8, alle vakken met passie geven, deelnemen aan werkgroepen én bijvoorbeeld alle rapportgesprekken mee voeren als je parttime werkt. Dat zorgt vaak voor een hoge werkdrukbeleving. Ik geloof er in om mensen aan te spreken op waar ze goed in zijn, wat nuttig is voor hen én de leerling. Niet omdat het nu eenmaal altijd zo gegaan is of zo hoort. Leerkrachten zijn professionals en zo behandelen wij hen ook. Bij Prodas is ontwikkeling altijd mogelijk, zelfs als dit betekent dat mensen buiten onze organisatie gaan kijken. Dan denk ik: dat hebben we goed gedaan!”

Deze groep mensen zal natuurlijk altijd ambassadeur blijven voor jullie organisatie. Dat blijkt wel uit de reactie van Susanne van Lierop, leerkracht bij Prodas:

“Een paar jaar geleden kwam ik met lood in mijn schoenen bij Esther, op zoek naar nieuw vuur en passie, maar niet klaar om het onderwijs los te laten. In naam van Prodas is Esther met mij op zoek gegaan naar een passende oplossing. Er werd echt en oprecht meegedacht. Nu, drie jaar later, ben ik succesvol werkzaam als zelfstandig ondernemer in de uitvaart en combineer ik dit met alle medewerking met het onderwijs waar ik gebruik maak van mijn kwaliteiten. Had ik toen geweten wat ik nu weet, was ik destijds in plaats van met lood in mijn schoenen op luchtige slippers binnengewandeld.”
​
Kees Kremers, leerkracht bij Prodas zegt hierover: “ Ik ben een mensen- mens en wat Esther zegt spreekt mij erg aan. Het is fijn dat men echt tijd wil nemen voor de medewerker. Helaas zien we in de praktijk nog wel dat dit nog niet altijd ervaren wordt. We gaan het er zeker samen nog eens over hebben. Want het is duidelijk dat Prodas wil investeren in het welzijn van hun medewerkers. Eindelijk krijgt de leerkracht in zijn kracht écht inhoud! ”

Wat doen jullie nog meer in het kader van goed werkgeverschap?

Esther: “Leerkrachten die juist even minder verantwoordelijkheid willen voor een groep, kunnen bijvoorbeeld in de vervangingspool. Of als onderwijsassistent gaan werken.
We vinden duurzame inzetbaarheid heel belangrijk. Daarom zoeken we naar oplossingen en zo ontstaan er mooie dingen. Zo is een van onze leerkrachten gestopt op de school waar hij werkte en in de vervangingspool gaan werken. En zet hij daar zijn ervaring in om startende leerkrachten te begeleiden.”

Hier raakt Esther de essentie van goed werkgeverschap, wat heeft onze medewerker nodig? Ik vraag haar of precedentwerking iets is waar ze in haar vak tegen aan loopt. Tenslotte zijn er geen 10 vacatures voor starterscoach in de vervangingspool.

Esther:” Wij denken dat er altijd een oplossing is. Loopbaanbegeleiding kan helpen, er zijn speciale subsidieregelingen voor. Bedrijfsmaatschappelijk werk kan iemand helpen, die met een jong gezin de balans weer wil vinden. Detachering naar de Kempel, naar een ander bestuur of een ander bedrijf, we hebben het allemaal al eens gedaan. We willen echt dat mensen de ruimte voelen om aan hun loopbaan te werken, te oriënteren of een vraag te kunnen stellen, al ruim voor iemand zich niet meer op zijn plek voelt. Ook als dat betekent dat we iemand moeten gaan helpen naar een andere organisatie, niet omdat wij dat willen, maar omdat dit het beste is voor de medewerker.”

Draagt het werken in clusters hieraan bij?
​
“Jazeker, mensen komen veel meer buiten hun eigen school, mobiliteit wordt veel minder spannend, talenten gebruiken en inzetten wordt makkelijker. We zien dat bijvoorbeeld de expertise van intern begeleiders ingezet wordt voor meerdere scholen. Mensen worden zo uitgedaagd, als ze dit willen. Verandering kost tijd, maar we zien zoveel mooie dingen gebeuren!”

www.prodas.nl

Op een van de eerste, meest zonnige dagen van 2019 loop ik het schoolplein van Basisschool de Sonnewijzer op. Wouter, de conciërge staat met zijn hoofd in de zon en begroet mij vriendelijk.
Terwijl ik een foto maak van het fantastische schoolplein onder de naaldbomen, constateer ik, dat dit nu al een plek is, die mij gelukkig zou maken. Wat een rijkdom, een basisschool in het bos.

Ik moet even wachten op Gerry, die, dat hoort er ook bij, even een klein probleempje mee oplost na de pauze.
Terwijl ik wacht aan de grote boomstamtafel, kijk ik rond. Ruim anderhalf jaar geleden stond hier nog, bijna op dezelfde plek, een bijna 50-jaar oud schoolgebouw, maar daar is niets meer van over. En dát is precies waar ik Gerry graag over wil spreken.
Na een warm welkom lopen Gerry en ik een rondje door de school. Want wat doet zo`n nieuw schoolgebouw nu met de mensen?
Gerry:” We hebben lang moeten wachten voor het zover was. Het was een leuk, maar ook heftig traject, waarvan we echt wel een poosje moesten bijkomen. Maar het was het waard. We kunnen nu ons werk doen zoals we dat zouden willen doen. Onze visie op onderwijs komt nu optimaal tot zijn recht, waarbij de ruimte optimaal in ons voordeel werkt.”
Terwijl we de boomstamtafel wederom passeren vertelt Gerry:” Hier zijn ouders van harte welkom, bijvoorbeeld als ze hun kinderen naar de klas hebben gebracht of komen ondersteunen bij een activiteit. Er is altijd een kop verse koffie. Zelf zitten we hier in de ochtend ook met het team, het is een fijne plek om onze dag te beginnen.”
De ingang is open en er zijn veel ramen, zodat meteen duidelijk is dat je welkom bent.
De binnenwereld en de buitenwereld zijn op deze manier met elkaar verbonden. Het groen en hout van de bomen buiten, is terug te zien in de leeromgeving binnen.
De ‘houten’ trappen, de toiletjongens- en meisjes van mos op de muur, bomen aan de wand en vooral véél ramen, voelen als buiten. En dat geeft niet alleen een rustige sfeer, maar inspirerend is de werkomgeving daardoor ook.

Maar wat doet dit nu met de leerkracht is dan de volgende vraag?

Kitty, leerkracht groep ½: “Dit gebouw en de mogelijkheden die het biedt, zorgt ervoor dat de ideeën van zowel de leerlingen als de leerkracht veel meer tot uiting kunnen komen. Als kleuterleerkracht en cultuur-coördinator is het heerlijk om dankzij dit gebouw de creativiteit van de leerlingen te vergroten. In de lokalen is er bijvoorbeeld een grote kastenwand, waar je al het materiaal binnen handbereik hebt, waardoor je veel makkelijker met de kinderen mee te kunnen denken. Ons geweldige podium, met goed geluid en verlichting, wat de kinderen zelf kunnen bedienen, zorgt voor ongekende mogelijkheden.

Stijn en Syren, nieuwe collega`s : Toen we hier voor de eerste keer kwamen, viel ons niet alleen het mooie gebouw op, maar ook het fantastische schoolplein. Hier hebben de kinderen alle ruimte om lekker te spelen. Vanuit de school en de lokalen is er veel zicht op dat plein. De natuur komt haast de klas in! Dit werkt erg ontspannend en inspirerend.

Gerry: “In ons vorige gebouw was de kinderopvang niet geïntegreerd, dat is nu wel het geval, waardoor er beter en sneller een warme overdracht plaats vindt.
Onze hal is multifunctioneel; drama, muziek, bijeenkomsten met ouders en gym. Alles is daardoor mogelijk. In ons vorige gebouw moesten we eerst de hele hal uitruimen om iets te kunnen vieren.
De teamleden die met name veel zittend werk doen, hebben een zit-stabureau en de buitenomgeving en onze teamkamer lenen zich prima voor ontspanning in de pauze.
Ramen hebben zicht op de leerpleinen, waardoor er in de klas meer transparantie en ruimte is en leerlingen zich autonoom voelen. Iedereen is welkom en het gebouw is daarom zelfs toegerust met een rolstoelhelling.
Ouders uit de MR en OC gaven dit jaar zelfs aan dat ze tijdens onze jaarlijkse bijeenkomst, de zogenaamde ‘Sociale avond’, graag op school wilden blijven.
​
We zijn trots om zo’n fijne plek te hebben gecreëerd! Dit alles zorgt ervoor dat de leerkracht meer tijd  en de faciliteiten heeft (en voelt weg), om te doen wat wij verstaan onder goed onderwijs. Het maakt werken gewoon een stuk leuker en makkelijker.
​En als mensen zich fijn voelen kunnen ze het beste doen waar ze goed in zijn, toch? ”

​www.sonnewijzer.nl