Door: Jessica van Strien

We trappen het nieuwe schooljaar af met een gesprek met Marjon van Keersop en Judith Koppens, innovators binnen het PlatOOLab. “De beste innovatieve ideeën voor het onderwijs komen van de leraar. Stichting PlatOO wil deze innovatieve kracht van de leraar stimuleren. Met PlatOOlab creëert PlatOO een plek waar leraren gestimuleerd worden deze ideeën uit te werken en te delen met anderen.” aldus de site van PlatOOlab.
Ik spreek vandaag Marjon en Judith, zij zijn beide enthousiaste leraren én daarnaast als innovators werkzaam binnen PlatOOlab. Marjon: “Dat we beiden voor de klas staan en dus werkzaam zijn op een school maakt dat we ons heel goed kunnen verbinden met de dingen waar leraren tegenaan lopen.”

Judith: “Er kwam een vacature onderwijsinnovatie, die me meteen aansprak. Leraren in hun kracht zetten zodat zij de ruimte krijgen om het onderwijs te maken. Ik solliciteerde, en Marjon ook! Ons bestuur, PlatOO leek het een mooie combinatie om Marjon en mij samen aan het werk te zetten.” Dat bleek een schot in de roos!
“Ons streven is om echt naar de leraar te kijken, waar zit een urgentie, waar zit de wens of waar loop jij nu dagelijks tegenaan en wat zou jij daar nu aan willen veranderen.
We kijken naar de ontwikkeling binnen het proces, product en persoon. Die drie dingen komen aan bod binnen een project. We gaan het gesprek met de leraar aan.
Via het model van design thinking gaan we op zoek naar het achterliggende probleem, de vraag achter de vraag. Want vaak zit er nog een vraag achter die eerste vraag die gesteld wordt. We gaan samen met anderen kijken of we het nog helderder kunnen krijgen. In het onderwijs zijn mensen vaak geneigd om meteen een oplossing te zoeken voor het probleem. Maar daar gaan we juist eerst dieper op in. Vaak kom je dan tot een groter geheel, waar mensen dan graag mee aan de slag gaan. We begeleiden hen dan zo’n 9 maanden tot één jaar,” aldus Judith.

Marjon vult haar aan: “Het idee is dat er aan het eind een onderzoek klaar is, een product of een verbetering in het proces. Het moet echt vernieuwend zijn, een verandering van de huidige situatie doormaken. Het gaat in op samenwerking en moet overdraagbaar zijn op andere collega’s. Collega’s in de breedste zin van het woord, dus directe collega’s, maar liefst PlatOO-breed of zelfs buiten PlatOO. Iets waar een ander ook wat aan heeft. De samenwerking zoeken we op binnen een team, liefst nog buiten het team, maar vooral ook nog buiten de school. Dáár kan de vernieuwing ontstaan.”

Ik vraag Marjon en Judith of er misschien een mooi voorbeeld is van een project, waarin je die fasen zo duidelijk bij de leraar zag terugkomen.
​
“Jazeker! Mooi voorbeeld is het project van Ruurd Bouwman. Zijn idee was: "Ik wil met de kinderen iets doen rondom vloggen / fotografie."  In eerste instantie had hij al bijna zijn product klaar. Een technische handleiding waar de kinderen meteen mee aan de slag konden, het zag er al best mooi uit. Maar toch misten wij iets; er was geen proces geweest. Het was ook moeilijk voor hem om een samenwerkingspartner te vinden. Wij dachten toen aan het Sint Lucas. Zij hadden interesse om studenten in te zetten! Ruurd ontdekte een kant van zichzelf die hij nog niet eerder had gezien. Hij merkte dat hij het superleuk vond om met die doelgroep van studenten te werken, dat was al een hele eyeopener. Maar juist door het gesprek met deze studenten kwam hij erachter dat voor de leerlingen het technische aspect van veel minder belang was. Het ging hen om de inhoud en je een vlog interessant maakt; wanneer kijken mensen er wél naar, wanneer niet. Hij ging met hele andere ogen kijken naar datgene wat hij eerder had gemaakt. Uiteindelijk hebben ze besloten dat studenten naar aanleiding van de gesprekken met hem, in groepjes aan de slag zouden gaan. Zij hebben vervolgens de ideeën aan hem gepitched. Dit gaat Ruurd nu verder oppakken en uitwerken."

"Wij hebben binnenkort een studiedag van PlatOO en hebben hem gevraagd of hij het een en ander toe wilde lichten. Toen gaf hij aan; dat is prima, dan zou ik het heel graag over mijn proces willen hebben. In het begin dacht ik dat ik het al helemaal klaar had, waarom moest ik er nog verder mee werken? Toen kwam ik in de fase dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Om vervolgens naar een fase van hele heldere richting te gaan, nu weet ik wat mogelijkheden zijn!”

“Nou daar ben ik nou eens echt trots op”, aldus Marjon, “dat we dát hebben bereikt!
Ruurd heeft er zelfs nog een prijs mee gewonnen omdat het zo’n goed project is geworden. Nu heeft hij dingen voor het project aan kunnen schaffen, dat is natuurlijk helemaal super. Maar dat voor Ruurd het proces zo belangrijk is geworden, dat dáár zijn leerervaring in zit! Dat is toch echt hetgeen wat PlatOOlab de moeite waard maakt!”

Het scholenbestuur PlatOO is initiatiefnemer van PlatOOLab. Op de site van PlatOOlab staat:
‘De ambitie van PlatOO is om consequent te blijven investeren in de kracht van de leraar. Wie de leraar in zijn kracht zet, werkt aan versteviging van de basis van goed onderwijs.’
Zo te horen aan Marjon en Judith zijn ze daar heel goed mee op weg! Ook dit jaar gaan zij zich weer sterk maken voor onderwijsvernieuwing vanuit de leraar. Marjon en Judith blijven zichzelf ook steeds opnieuw uitvinden. Zo werken zij dit jaar samen op Pup-Up werkplekken op de scholen zelf. Zo hopen zij hun zichtbaarheid te vergroten, én weer heel veel leraren te kunnen inspireren!
Wat een mooi werk!



www.platoo.nl

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!
​
Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Iets meer dan een jaar geleden troffen wij, Jessica en Femke, elkaar bij een netwerkbijeenkomst van de Kaart in Son en Breugel. Tijdens een lunch blijkt dat we veel gemeen hebben. Zo komen we beide uit het onderwijs en zijn we met een missie om verandering tot stand te brengen, bij onze werkgevers vertrokken, om ons eigen bedrijf te beginnen. Tijdens een kopje koffie bij Femnomenaal deelden we onze verbazing over het gebrek aan aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van de medewerker in het onderwijs, waardoor leerkrachten zich niet altijd gezien voelen.
Vanuit Jessica`s expertise en enthousiasme als teamcoach en trainer vanuit Kairos in Motion en Femke`s passie en kennis  over werkgeluk, besloten we dat het tijd was voor een positief geluid.

Hier wil ik werken.nu was geboren!

Onze missie vanuit Hierwilikwerken.nu is meer aandacht voor werkgeverschap in het onderwijs te creëren zodat leerkrachten en docenten zich weer gezien en gehoord voelen!
Wij zijn verhalenverzamelaars, die geloven in de kracht van positiviteit.
Elke twee weken verschijnt er op het platform een nieuw verhaal.
In onze ogen is het onderwijs toe aan verandering, aan een betere beloning en een beter imago. Hoe dit beter te doen dan het delen van goede voorbeelden. Goede voorbeelden van gelukkig werken en goed werkgeverschap. Volgens ons is het tijd voor een nieuw geluid. Een positief geluid, een geluid van ambassadeurschap.

Hier wil ik werken.nu gaat uit van 6 factoren voor meer werkgeluk voor de leerkracht en docent. We delen verhalen van mensen en organisaties die geloven dat gelukkige medewerkers zorgen voor gelukkige leerlingen en een betere onderwijskwaliteit.
De afgelopen 6 maanden hebben we verhalen opgehaald over ontwikkeling, voldoening, verbondenheid, erkenning, waardering en gezond werken, dé factoren voor meer werkgeluk!
In de zomermaanden delen we mooie quotes die ons inspireren om komend half jaar weer veel mooie verhalen te halen!

Geniet van de zomer! En veel leesplezier!

Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Na een route via zandwegen en uitgestrekte landschappen bereik ik Asten- Heusden, ik tref een groen modern gebouw met een Johan Cruijff Court en veel natuur, daar ligt het kantoor van Prodas.

Omdat het onderwijs natuurlijk niet alleen bestaat uit leerkrachten, teamleiders, directeuren en stagiaires spreek ik vandaag HR- functionaris Esther van Moll. Met haar 10 jaar ervaring op scholen en daarnaast ook in het bedrijfsleven, is zij een echte sparringpartner voor het bestuur van Prodas.

Esther: “In 2016 ben ik gestart als projectleider van een ontwikkeltraject “De professional aan zet”. We werkten aan de visie met ouders, leerlingen en directeuren en pasten de organisatiestructuur rigoureus aan. We werken nu in clusters, waar bij 24 scholen verdeeld zijn in clusters van ongeveer 5 scholen.Ze hebben nu samen de verantwoordelijkheid over het gehele cluster aan scholen. Dat was best lastig.
We zijn nu bezig met het begeleiden van het ingezette proces. Hoe gaan we om met mobiliteit, hoe betrekken we alle medewerkers binnen het cluster en zorgen we dat ze ontwikkelen buiten de eigen school? De clusters hebben een goede start gehad, door op de Prodas-dag ook gedeeltelijk hun eigen invulling te hebben. Zo zijn de scholen binnen een cluster bij elkaar gekomen, zodat teams elkaar beter hebben leren kennen.”

Als ik Esther vraag welke rol HR nu heeft binnen Prodas, vertelt zij mij het volgende:

"Naast wat we op beleidsmatig terrein allemaal neerzetten, geloven we erg in maatwerk. We willen de drempel voor leerkrachten zo laag mogelijk houden. Vroeger was het beeld dat mensen alleen bij ons kwamen als er gedoe was. Nu merken we dat mensen ons ook steeds meer weten te vinden als het gaat om ontwikkeling.  We willen graag dat mensen op tijd aan de bel trekken, vastlopen en uitvallen willen we voorkomen. We willen echt goed voor mensen zorgen. Dit doen we onder andere door tijd vrij te maken, mensen op te leiden en mee te betalen. Persoonlijk zie ik kansen in het meer loslaten van de gedachte dat mensen in het onderwijs alles moeten kunnen. Van groep 1 t/m groep 8, alle vakken met passie geven, deelnemen aan werkgroepen én bijvoorbeeld alle rapportgesprekken mee voeren als je parttime werkt. Dat zorgt vaak voor een hoge werkdrukbeleving. Ik geloof er in om mensen aan te spreken op waar ze goed in zijn, wat nuttig is voor hen én de leerling. Niet omdat het nu eenmaal altijd zo gegaan is of zo hoort. Leerkrachten zijn professionals en zo behandelen wij hen ook. Bij Prodas is ontwikkeling altijd mogelijk, zelfs als dit betekent dat mensen buiten onze organisatie gaan kijken. Dan denk ik: dat hebben we goed gedaan!”

Deze groep mensen zal natuurlijk altijd ambassadeur blijven voor jullie organisatie. Dat blijkt wel uit de reactie van Susanne van Lierop, leerkracht bij Prodas:

“Een paar jaar geleden kwam ik met lood in mijn schoenen bij Esther, op zoek naar nieuw vuur en passie, maar niet klaar om het onderwijs los te laten. In naam van Prodas is Esther met mij op zoek gegaan naar een passende oplossing. Er werd echt en oprecht meegedacht. Nu, drie jaar later, ben ik succesvol werkzaam als zelfstandig ondernemer in de uitvaart en combineer ik dit met alle medewerking met het onderwijs waar ik gebruik maak van mijn kwaliteiten. Had ik toen geweten wat ik nu weet, was ik destijds in plaats van met lood in mijn schoenen op luchtige slippers binnengewandeld.”
​
Kees Kremers, leerkracht bij Prodas zegt hierover: “ Ik ben een mensen- mens en wat Esther zegt spreekt mij erg aan. Het is fijn dat men echt tijd wil nemen voor de medewerker. Helaas zien we in de praktijk nog wel dat dit nog niet altijd ervaren wordt. We gaan het er zeker samen nog eens over hebben. Want het is duidelijk dat Prodas wil investeren in het welzijn van hun medewerkers. Eindelijk krijgt de leerkracht in zijn kracht écht inhoud! ”

Wat doen jullie nog meer in het kader van goed werkgeverschap?

Esther: “Leerkrachten die juist even minder verantwoordelijkheid willen voor een groep, kunnen bijvoorbeeld in de vervangingspool. Of als onderwijsassistent gaan werken.
We vinden duurzame inzetbaarheid heel belangrijk. Daarom zoeken we naar oplossingen en zo ontstaan er mooie dingen. Zo is een van onze leerkrachten gestopt op de school waar hij werkte en in de vervangingspool gaan werken. En zet hij daar zijn ervaring in om startende leerkrachten te begeleiden.”

Hier raakt Esther de essentie van goed werkgeverschap, wat heeft onze medewerker nodig? Ik vraag haar of precedentwerking iets is waar ze in haar vak tegen aan loopt. Tenslotte zijn er geen 10 vacatures voor starterscoach in de vervangingspool.

Esther:” Wij denken dat er altijd een oplossing is. Loopbaanbegeleiding kan helpen, er zijn speciale subsidieregelingen voor. Bedrijfsmaatschappelijk werk kan iemand helpen, die met een jong gezin de balans weer wil vinden. Detachering naar de Kempel, naar een ander bestuur of een ander bedrijf, we hebben het allemaal al eens gedaan. We willen echt dat mensen de ruimte voelen om aan hun loopbaan te werken, te oriënteren of een vraag te kunnen stellen, al ruim voor iemand zich niet meer op zijn plek voelt. Ook als dat betekent dat we iemand moeten gaan helpen naar een andere organisatie, niet omdat wij dat willen, maar omdat dit het beste is voor de medewerker.”

Draagt het werken in clusters hieraan bij?
​
“Jazeker, mensen komen veel meer buiten hun eigen school, mobiliteit wordt veel minder spannend, talenten gebruiken en inzetten wordt makkelijker. We zien dat bijvoorbeeld de expertise van intern begeleiders ingezet wordt voor meerdere scholen. Mensen worden zo uitgedaagd, als ze dit willen. Verandering kost tijd, maar we zien zoveel mooie dingen gebeuren!”

www.prodas.nl

Geschreven door: Femke

Ons eerste interview op een school voor voortgezet onderwijs brengt mij terug in de vakantiestand, op de Veluwe. Ede is de plek waar ik Rob Adriaens tref.
Via via, zoals dat gaat met de verhalen van Hierwilikwerken.nu, met als haakje ‘Een LOF-docent’, oftewel Lerarenontwikkelfonds. Daar willen we meer over weten!

De school waar Rob werkt bestaat uit twee locaties, één is wat verouderd en nieuwbouw is onderweg. Het andere gebouw glimt van nieuwigheid in de lentezon.
Rob is sinds twee jaar teamleider, hiervoor was hij 18 jaar docent, altijd op deze school. De school heeft 1 rector en 7 teamleiders. Rob geeft leiding aan 15 mensen binnen het VWO.

Als ik hem vraag hoe zijn werkgever ervoor heeft gezorgd dat hij is gebleven, is het antwoord:" Ik heb de ruimte gekregen. Toen ik hier begon merkte ik, wat ik nu nog steeds voel, een goede sfeer. Men kan hier altijd bij elkaar terecht, voor hulp, voor vragen, om met elkaar te delen en zeker ook om op een goede manier te starten. We hebben hier ongeveer 20 oud-leerlingen die nu docent zijn! Dat is bijzonder. Vacatures worden meestal snel ingevuld, soms met een beetje geluk, maar over het algemeen, werken mensen hier graag."

Wilfred Nep, rector CSG Het Streek: “Op school willen we natuurlijk graag een prettige werksfeer waarbinnen medewerkers ontwikkelmogelijkheden kunnen benutten. Het is goed om te merken dat dat herkend wordt en dat medewerkers ruimte voelen om actief mee te denken over en te werken aan ons onderwijs. Het grote aantal medewerkers dat zelf leerling is geweest op deze school, het geldt voor mij zelf ook, is inderdaad typerend voor ons. We zijn blijkbaar een school waar mensen graag willen werken.”

Op onze school is er de mogelijkheid om individueel te werken en tegelijkertijd je verbonden te voelen met je vakgenoten. Er is voldoende ruimte om te zien hoe een ander het doet.
Alles wat er ligt is bespreekbaar, wat 5 jaar geleden goed was, hoeft nu niet meer goed te zijn. Docenten hebben bij ons de mogelijkheid om zelf te ontwikkelen, slaaf zijn van de methode hoeft écht niet!
Sterker nog; we hebben een aantal specifieke stromen op scholen waar docenten veel eigen lesmateriaal ontwikkelen. Zo werken we hier met verschillende collega`s aan Geo Future, dit is een initiatief van het KNAG, de vakvereniging voor aardrijkskunde-docenten.
Het is een hele eigen onderwijsstroom, toekomstgericht vakoverstijgend onderwijs.
Het mooie is dat we het onderwijs kunnen vormgeven en meteen kunnen gebruiken in onze lessen.
 
Nick Wenneker, Geo Future School: “Veel initiatieven in het onderwijs worden van buiten het onderwijs opgelegd aan scholen, het leuke aan Geo Future is dat het echt van onderaf is ontstaan. Het zijn docenten die zelf met veel input van leerlingen, schoolleiders en externe partners als bedrijven en kennissinstituten hebben bedacht hoe het onderwijs nog beter kan worden. Het is leuk om te zien hoe daar op CSG Het Streek aan gewerkt wordt.”

“Thema`s zijn bijvoorbeeld globalisering of gezondheid,” vertelt Rob. “Er worden meerdere vaardigheden van de leerlingen verwacht, zoals samenwerken, ICT-vaardigheden, presenteren of onderzoek doen. Dat vraagt ook iets van docenten.
Geo Future was voornamelijk gericht op de bovenbouw. In 2016 heb ik de LOF-beurs ingezet om ook voor de onderbouw een leerlijn te maken samen met de Universiteit van Utrecht.
De nieuwste module die we nu hebben gemaakt is ‘Migratie’. Door hier gezamenlijk aan te werken, ontwikkelen we ook samen en dat geeft veel voldoening.”

Wist je van te voren dat je onderwijsmateriaal zou gaan ontwikkelen?

“Nee”, antwoordt Rob. “Ik heb nooit echt een stip op de horizon gehad, maar ik was wel erg geïnteresseerd in de onderwijswereld om onze school heen. Zo gebeurde het dat ik 10 jaar bij het CITO én het KNAG heb gewerkt aan de examens voor het vak aardrijkskunde en heb gelobbyd voor het vak in de politiek.
Dit heeft mij echt geholpen om mijzelf te ontwikkelen tot de docent die ik nu ben, ik heb ook altijd alle ruimte gekregen en gevoeld om dit te doen.
Ik heb geleerd om goede vragen te maken, om discussie te voeren, om zaken vanuit een ander perspectief te zien, om dingen te laten mislukken of te laten werken, om bij of met een ander te kijken naar mijn eigen onderwijspraktijk.”

Als ik opmerk, dat dit wel iets van de docent vraagt, en wat er volgens Rob nodig is om met plezier in het onderwijs te ontwikkelen zegt hij:
​
"Je moet buiten de kaders durven te kijken, de discussie willen voeren, tegen de regels in willen gaan en niet bang zijn voor weerstand. Zonder wrijving geen glans, toch?”

Dat vind ik een mooie afsluiter... Zonder wrijving, geen glans!

https://www.hetstreek.nl/werken-bij-het-streek