Geschreven door: Jessica van Strien
 
Ik drink koffie met Peggy van Zitteren, leerkracht gr 7/8 basisschool ‘de Tuimelaar’ - Veghel,  als ze me vertelt over haar studiereis van het afgelopen jaar naar New York! Op initiatief van scholenbestuur SAAM* wordt aan zo’n 20 leerkrachten per jaar de mogelijkheid geboden deel te nemen aan een studiereis naar New York, om daar van Amerikaanse scholen verbinding , inspiratie en de vertaalslag naar het primaire proces te ervaren.
​
“Tijdens onze reis schreven we elke avond een blog”, vertelt Peggy me tijdens de koffie. “Juist als ik terug kwam van een dag vol indrukken, met de jetlag nog in de benen, zat ik vol inspiratie om meteen mijn gedachten op papier te zetten. Je merkt meteen welke collega’s er bij je reis betrokken zijn, want zij reageren vrijwel meteen op mijn blogs. Bij thuiskomst in Nederland was ik zo geïnspireerd! Ik vroeg mijn directeur of ik de aankomende studiedag zelf mocht organiseren. Hij was akkoord, al had hij geen idee wat ik wilde gaan doen. Ik ging meteen aan de slag met de voorbereiding vanuit het CES-principe. CES staat voor Coalition of Essential Schools en is het uitgangspunt van de door ons bezochte scholen in New York. Ik ben gaan kijken met mijn team naar wat er allemaal al was binnen onze school vanuit de pijlers van CES, daarna zijn we gaan kijken naar mogelijkheden tot verdieping en uitbreiding. Ik vond dit ontzettend leuk om te doen. Juist door het vertellen van je verhaal maak je anderen weer enthousiast om volgend jaar met deze reis mee te gaan.” (Deze blogs zijn op connectedwithCES.nl  te lezen.)

Wauw, dit klinkt goed! Inspireren en motiveren van leerkrachten door hen mee op reis te nemen; hier wil ik graag nóg meer van weten!
Ik neem contact op met SAAM*, na een snelle mailwisseling schuif ik enkele dagen later aan bij een wel héél bijzonder bezoek. Gisela Rivera, leerkracht uit New York is op vakantie in Nederland. Ze heeft twee van haar vakantiedagen ingezet met bezoeken aan de scholen van SAAM* bij de leerkrachten die zij enkele maanden geleden in háár klassen op bezoek had! Christel van Doorn, leerkracht kindcentrum ‘Sterrebos’ - Oss, leidt mij, Gisela en Sandra Beuving, collega van bestuur SAAM*, rond door de school.

Christel: “Sinds een aantal jaar zie je steeds meer punten uitgewerkt worden op onze school, die gestart zijn vanuit de CES-inspiratie in New York. Zo zijn we vanuit het principe ‘commitment to the entire school’ gaan kijken naar de effectieve vergadertijd. Dat maakt dat wij nu niet meer wekelijks ‘vast’ vergaderen. We werken met studiedagen waarin we uitgebreid ingaan op de schoolontwikkeling. Daarnaast werken we met bordsessies. Bij deze bordsessies werken we altijd vanuit ons gezamenlijk gestelde ontwikkeldoel voor dat schooljaar. We werken met stuurgroepen die 1x per 2 weken bij elkaar zitten en dus intensief ontwikkelen, daarnaast zitten we met het hele team eens per maand bij elkaar en bespreken dan de voortgang van elke stuurgroep. De bordsessies maken dat we enorm vooruitgaan op de ontwikkelpunten, we gaan uit van ieders expertise. Vergaderen om mededelingen door te geven doen wij dus echt niet meer!”

Tijdens de rondleiding vraag ik Gisela waarom zij het belangrijk vindt dat deze uitwisselingen tussen leerkrachten uit Amerika en Nederland plaatsvinden. “Voor mij persoonlijk is het een enorme verrijking. Ik kan nog zoveel lezen uit een boek of in een gesprek bespreken met iemand hoe hij werkt. Maar als je het écht gaat ervaren in de klas en mag meekijken met de kinderen, naar de leerkracht. Dán zie je waar voor jezelf de ruimte tot ontwikkeling ligt”.
“We doen deze uitwisseling nu al voor het 8e jaar,” vertelt Sandra Beuving me. “Elk jaar gaat er weer een nieuw groep leerkrachten mee die volledig ondergedompeld worden in het New Yorkse leven. We bezoeken progressieve scholen, die gewend zijn om de dingen opnieuw uit te vinden, die anders durven denken. Zij passen bij onze strategische uitgangspunten en sturingsfilosofie. Dáár zit onze inspiratie! Zo hebben we inmiddels al 100 van de 600 medewerkers mee op reis gehad.” Ik vraag haar waarom SAAM* het zo belangrijk vindt om deze reis met medewerkers te doen. “We halen met deze reis onze leerkrachten even uit hun alledaagse praktijk, even helemaal weg uit hun normale manier van doen. Ze zien hoe andere leerkrachten op een totaal andere manier met het werk bezig zijn. Ze zien in dat er meer mogelijkheden zijn om naar hetzelfde te kijken. Ze halen er inspiratie. Maar worden er ook geconfronteerd, voor sommigen is het echt een spiegel voor zichzelf.”

Wat een ontzettend mooie reis en ervaring om aan je personeel aan te bieden! Maar als je dit al 8 jaar doet, zijn er dan nog mogelijkheden tot ontwikkeling?

Sandra: “De ontwikkeling is op sommige scholen al volop aan de gang. Daar staan nieuwe medewerkers te trappelen om mee te gaan en moet er geloot gaan worden wie mee mag. Op deze scholen is het olievlek-effect al in werking. Mensen durven er al keuzes te gaan maken en vanuit CES te denken en handelen. Op deze scholen wordt met elk bezoek een volgende stap gezet. Bij andere scholen is pas een klein aantal leerkrachten mee geweest, hier moet nog veel meer gaan gebeuren om het écht een effect te gaan laten zijn. Als mensen elkaar kunnen versterken in de inspiratie, dan ontstaan er kansen.”

En wat brengt deze ontmoeting voor jou persoonlijk?
“Ik zou het zelf fantastisch vinden als wij iets van de instelling vanuit de Amerikaanse leerkrachten mee mogen nemen. Een instelling van het niet weten, het vragende en je daarmee open durven stellen voor elke nieuwe ingang. Dat vind ik zo’n mooie houding.”
Ten slotte treffen we bij een van de laatste deuren die open gaat de directeur aan voor de klas. Trots vertelt hij zijn klas: “Kijk, daar heb je míjn baas. Jullie dachten altijd dat ik de baas was, maar ook ik heb weer een eigen baas.”

De directeur voor de klas, de leerkracht die in het Engels de rondleiding verzorgt én een overzeese ontmoeting. Over inspiratie en eigenaarschap bij de leerkracht gesproken!

www.saamscholen.nl

Geschreven door Jessica van Strien
 
“Werkgelukkig personeel, dat trekt mijn aandacht. Soms denken we gewoon te moeilijk; het zit ‘m in de kleine, simpele dingen die je belangrijk maakt; die zorgen voor een goed werkklimaat.”

Op deze frisse morgen spreek ik Marieke Loeffen, directrice bij basisschool Wethouder van Eupen in Eindhoven.

“Hoe ik nu ben als directeur, zo was ik ook als adjunct en zo was ik ook als leerkracht. Het is geen andere rol. Als leerkracht ben je bezig met het vormen van de klas, je hecht belang aan de gouden weken die je klas vormen en bent veel bezig met het creëren van een goede sfeer. Als directeur doe ik hetzelfde, maar dan met mijn team. Het is belangrijk dat je waarde hecht aan de simpele dingen op een werkdag, waardoor je iedereen met aandacht kunt zien. Zorgen dat je er in de ochtend bij bent en mee koffie drinkt, zodat je kunt zien hoe ieders pet staat. Zorgen voor iets lekkers bij de ‘borrel’ op vrijdagmiddag. Je moet het initiëren, uitvoeren en vooral écht laten voelen dat het belangrijk voor je is.”

Ik vraag Marieke naar een heel concreet voorbeeld.
“De momenten dat wij hier op school iets vieren, zijn voor mij erg belangrijk. Een voorbeeld daarvan is de kerstviering. Toen ik hier drie jaar geleden begon als directrice en aan de leerkrachten vroeg wat zij deden met kerst, kreeg ik als antwoord dat ze na de viering met de kinderen nog even samen iets dronken, een kleinigheidje kregen en dan snel naar huis gingen. Nou, dat vind ik geen kerstviering!
In mijn eerste jaar bracht ik daar verandering in. Met het MT ben ik een middag gaan shoppen, we zochten mooie cadeaus uit; waar je blij van wordt. Vervolgens schreef ik voor iedereen een uitgebreide kerstkaart, waarin ik mijn waardering uitsprak, veel complimenten gaf en soms  iets  voor het komende jaar meegaf. Die heb ik per persoon voorgelezen, zodat ieder de aandacht kreeg, ook al vinden sommigen dat wat ongemakkelijk. Vervolgens kon iedereen een mooi cadeau uitzoeken in mijn uitgestalde ‘winkeltje’. Het jaar daarna heb ik het over een minder serieuze boeg gegooid, want plezier maken met elkaar vind ik ook erg belangrijk. In het PSV stadion hebben we een spel gedaan waarbij we met wisbordjes b.v. elkaars guilty pleasures, toekomstdromen of lievelingseten achterhaalden, hilarisch! Afgelopen jaar hebben we een actieve Bingo gedaan binnen de school. In teams moesten mensen zowel getallen als voorwerpen binnen de school verzamelen om bingo te halen. Hoe fanatiek teams elkaar dan aftroeven met een plakbandrol, dat is erg mooi om te zien. De sfeer op zo’n middag is heel erg belangrijk; er zijn lekkere hapjes en drankjes, mooie cadeaus kortom de totale sfeer moet goed zijn. Daar word ik zelf zo blij van, het maakt mij gelukkig en de teamleden ook. Mensen zeggen nu; we gaan later op vakantie, ik WIL bij de kerstviering zijn.”

Manon (leerkracht groep 1-2):
"Marieke ziet mij niet alleen als leerkracht maar heeft ook oog voor wat ik als mens nodig heb. Vaak is die erkenning, soms alleen een blik of een schouderklopje al genoeg. En als je je als mens goed voelt, kun je dat uitstralen naar je collega’s en leerlingen."

Jolanda (leerkracht groep 8 en intern begeleider)
"Sinds een jaar ben ik werkzaam op de Wethouder van Eupen school. Wat een positieve sfeer! Ik zocht gemoedelijkheid binnen een team en dat heb ik dubbel en dwars gekregen. Het is een feestje om hier met leerlingen, ouders en team te mogen werken. Vertrouwen is het toverwoord.
te bewerken."

Vóór de kerstviering van afgelopen jaar heeft het team op de vrije woensdagmiddagen een video in elkaar gezet, waarop allemaal persoonlijke dingen langskwamen van Marieke; zoals haar guilty pleasure, haar kledingstijl en zelfs haar ontmoeting met haar man.

“Dat was toch wel het mooiste compliment dat ik kon krijgen. Waar vroeger de woensdagen, als het MT er niet was, in het teken stonden van roddelen en negatieve geluiden ten opzichte van de directie is nu het team in de drukste tijd van het jaar samen aan de slag geweest om zo’n cadeau te creëren.
Aándacht op de momenten dat het van belang is. Het is zo eenvoudig om door te werken tijdens de pauze, eerder naar huis te gaan op vrijdagmiddag. Maar ik weet: dát is nou juist de kracht, dát straal je uit. Ook naar buiten toe!
Als er op onze school een vacature is, dan is het geen moment lastig om deze in te vullen.
Hier wil je graag komen werken!”
 
www.vaneupen.nl

 

Geschreven door: Femke

Op 18 januari ontmoet ik Monique van Ekert, directeur-bestuurder van een basisschool in Helmond.
“Samenscholen” dat is waar basisschool Silvester Bernadette voor staat, de school ademt verbondenheid. In de afgelopen 4 jaar is de sfeer veranderd in een positief en professioneel werkklimaat. Dat laat zich zien in de cijfers. Het inspectierapport is van net voldoende naar goed gegaan en het medewerkerstevredenheidsonderzoek was ook uitstekend! Het leerlingaantal is gestegen en mensen werken hier graag en lang.

Monique vertelt graag hoe zij dit doen:” Wat ik écht belangrijk vind, is de menselijke kant.
Eerst relatie, dan prestatie! Mensgericht- en taakgerichtheid moeten in evenwicht zijn.
Wat mensen persoonlijk bezig houdt, zegt ook heel veel over wie hij of zij als collega of leerkracht is.
We besteden veel aandacht aan het welzijn van het personeel. We hebben een lief en leed-pot, een personeelsfonds, waar we leuke uitstapjes of weekendjes van weg gaan, regelmatig een uitgebreide lunch tijdens een studiedag, voor iedereen of je nu nieuw bent of stagiaire, je hoort erbij.
Omdat we een éénpitter zijn, gaat het geld direct naar de school, dat heeft veel voordelen!”
“Het persoonlijk betrokken zijn, is met onze doelgroep ook onontbeerlijk. Er gebeurt zoveel in gezinnen, op straat, in de wijk. Leuke dingen, maar ook moeilijke situaties of gebeurtenissen.
Het is dan hard nodig dat je er voor de leerling kunt zijn. We moeten het écht samen doen! En dat zit hem niet altijd in woorden, maar ook in actie.
Je vangt elkaar op in moeilijke tijden, ik sta ook echt voor mijn collega`s en zij voor elkaar. We vallen elkaar bij en niet af. We lopen bij elkaar binnen, maken een praatje.
Ik vind het als schoolleider ook echt nodig dat ik weet hoe het met de mens achter de leerkracht gaat.
Begrip is bij ons een groot goed. Mogelijkheden en kansen zien, dit lukt natuurlijk het beste door zelf het goede voorbeeld te geven. Ik maak wekelijks een interne nieuwsbrief. Hierdoor blijft iedereen onderwijsinhoudelijk , organisatorisch en ook van persoonlijke zaken op de hoogte. Dat helpt, want we hebben een groot team en sinds de invoering van het continurooster zien we elkaar minder en verbondenheid blijft belangrijk."

José van Gogh, teamleider onderbouw
"Een dag op de Silvester-Bernadette is altijd anders; verrassend, loopt regelmatig anders dan gepland door bv. onverwachte zaken die er tussendoor komen. Soms zijn dit vervelende zaken, zieke leerkrachten, geen vervangers of problemen in de thuissituatie van een kind. We zijn als school een warm nest voor de kinderen en geven hen zoveel mogelijk mee, op allerlei gebieden, voor nu en hun  toekomst. "                                                                                              

Femke, leerkracht
 "Samenscholen betekent voor mij als leerkracht dat we met alle betrokkenen 'samen' ervoor zorgen dat we oog hebben voor elk kind afzonderlijk, met zijn of haar individuele behoeften, zodat ze zich optimaal kunnen ontwikkelen. Op onze school hebben we daarvoor een goede werkwijze gevonden. Wat ik als erg prettig ervaar is dat onze deur altijd open staat voor iedereen. "                    
 
Petra Boetzkes, leerkrachtondersteuner       
“Kinderen staan bij ons op school altijd op nummer 1. Daarnaast vind ik het fijn om te merken dat vertrouwen hier op school met hoofdletters geschreven wordt: vertrouwen in elkaar om fijn te kunnen samenwerken en als collega van anderen het vertrouwen krijgen om de dingen te doen waar je goed in bent. Daar gaan we allemaal van stralen!”   
      
 Monique:"Je kwetsbaar opstellen, weten wat je kunt en wat je niet kunt, dat lukt alleen in een veilige omgeving, waar je jezelf kunt zijn. Het mooie is dat enkele collega`s die zijn vertrokken, nog steeds ambassadeurs zijn voor onze school. Het was gewoon tijd voor iets nieuws, ook dat kenmerkt onze school, vooruitgang en persoonlijke aandacht.”
 
www.silvester-bernadette.nl 

Geschreven door: Femke

Op 14 januari ontmoet ik Greet van Sonsbeek, zij-instromer docent MBO Zorg en Welzijn.
Mijn nieuwsgierigheid gaat vooral uit naar wat Greet beweegt om te kiezen voor het onderwijs en wat een onderwijswerkgever kan betekenen als het gaat om werkgelukkig (startend) personeel? Wat maakt dat jij je gewaardeerd voelt in je ‘nieuwe’ vak?

Als ik Greet vraag wat voor haar als zij-instromer belangrijk is, vertelt ze het volgende:
“Wat ik vooral graag wilde toen ik mijn keuze voor het onderwijs ging maken, is het voorzetten, overdragen en gebruiken van mijn kennis en vaardigheden als maatschappelijk werker.
Ik heb in verschillende takken van het onderwijs rond gekeken, maar jong volwassenen spraken mij toch het meeste aan. Zij hebben een sterke leermotivatie en mijn ervaring kan ik daar goed inzetten.”
Je heb nu op verschillende plekken stage gelopen. Wat viel je op?

“Waar ik echt van kan genieten is het plezier en enthousiasme wat een team uitstraalt en de warme ontvangst van mij als stagiaire. Neem nu mijn huidige stageplek bij een kleinschalige locatie van ROC ter AA, ik krijg echt een kans om mee te denken, er wordt actief aan mij gevraagd wat ik nodig heb en gekeken naar wat mijn behoefte is. Men is zeer collegiaal en heeft iets voor elkaar over.
Neem mijn eerste dag; het zijn kleine dingen die het doen…. Collega`s kwamen zelf naar me toe om zich voor te stellen, boden hulp aan en heetten mij welkom. Dat is niet overal zo!”

Waar ligt dat aan denk je?

Greet:” Het is een gemêleerd team van 30 mensen, startende docenten, oudere ervaren docenten, mensen die op verschillende plekken of functies hebben gewerkt. Voornamelijk vrouwen, maar ook een aantal mannen. De teamsamenstelling is naar mijn idee wel echt heel belangrijk.
Maar ook de openheid, van elkaar willen leren, je kwetsbaar opstellen.”

“Onlangs wil ik graag wat meer activerende werkvormen gebruiken, waardoor die specifieke groep leerlingen meer betrokken zou zijn.
De collega waarvan ik de les over nam,  gaf de week erna aan dat ze een aantal werkvormen al zelf nogmaals had ingezet! Ik voelde me daardoor echt gezien en onderdeel van het team. Dat is wat een kleinschalige lerende organisatie doet. Maatwerk wordt niet alleen geleverd voor de student, maar ook voor mij als startende docent. Dat vind ik sterk, dat je echt wilt leren en iets aanneemt van een ander, ook al is het een ‘nieuweling’.”

Stagebegeleider ROC ter AA:” Wat fijn te horen dat Greet het zo fijn heeft bij ons. Daar doen we het voor!”

Te weinig tijd is wel een issue in het onderwijs, merk je daar iets van?

“Ja, ik merk dat docenten het soms erg druk hebben, maar het doet niets af aan de sfeer. De collegialiteit blijft enorm hoog, mensen hebben echt iets voor elkaar over.
Ze doen wat ze het liefste willen doen! Dat vind ik inspirerend.”
​
En jij? Het lijkt me toch wel een hele stap zo`n zij-instroom traject!
​
“Daar kan nog wel iets gebeuren vooral qua informatieverstrekking. De juiste opleiding voor de juiste zij-instromer, kortere trajecten en betere begeleiding zijn wel verbeterpunten.
Maar ik heb het er voor over, zeker als ik merk dat ik bij kan dragen, erbij hoor en merk dat mijn ervaring op de werkvloer zoveel betekent voor de studenten!"

www.roc-teraa.nl

Geschreven door: Femke

Op basisschool de Regenboog tref ik Teuntje Derks- Versluis, directeur van Basisschool de Regenboog in Son en Breugel.
Een school in het groen, met een populatie die een afspiegeling is van de maatschappij.
Op basisschool de Regenboog wordt sinds 2 jaar gewerkt aan een teamgecentreerde organisatiestructuur. (TOS)
De verantwoordelijkheid ligt lager in de organisatie. Er zijn 2 soorten teams, een onderwijsteam en een expertteam. De expertteams hebben dit jaar 3 belangrijke beleidsthema`s geformuleerd.
Het gezamenlijke leerpunt van het team dit jaar is ook een thema als collectieve verantwoordelijkheid, het geven en voelen van autonomie helpt daarbij.
Teuntje:” Het team geeft de input voor onderwijskundige jaarplannen en is bevoegd om deze plannen ook uit te voeren. De leerkrachten krijgen alle ruimte. Het enige kader dat er ligt is de bevoegdhedenkaart.
Om een voorbeeld te geven, het moet wel bij de visie van de school passen.
Het voelt bevrijdend, ik heb het gevoel dat collega`s doen waar ze goed in zijn.
Tijdens het proces van beslissen en uitvoeren worden er duidelijke keuzes gemaakt. Gaan we het samen doen of maken we een taakverdeling.
Het komend schooljaar gaat het team ook zelf de groepen en de ambulante taken verdelen.”

“Voor mij zijn 2 zaken wezenlijk van belang, geeft Teuntje aan:
1.       Bij de start van het schooljaar is de inhoud duidelijk, de mensen doen het zelf!
2.       Het gaat over waar je het over ‘wilt’ hebben in plaats van waar je het over ‘moet’ hebben.
En voorwaardelijk: veiligheid en vertrouwen.
Leerkrachten moeten het gevoel hebben, ik mag het écht zelf doen. Én ik mag doen waar ik goed in ben. En ik krijg de ruimte. Dat vind ik mijn rol als directeur. De ruimte bieden om collega`s hun beroep uit te laten voeren. Daarbij faciliteer ik hen.”

Olga Stoffels, leerkracht op Basisschool de Regenboog:
Waar voor mij de kracht ligt op de Regenboog is dat we van iedereen zien waar zijn/haar talenten liggen. Om de organisatie sterker te maken, maakt Teuntje gebruik van deze talenten. De mensen binnen deze organisatie krijgen vervolgens de ruimte om te doen waar ze goed in zijn en zich betrokken bij voelen. Er is ruimte voor iedereen om betrokken te zijn en zijn/haar mening te uiten. Dit resulteert in een zeer betrokken team, er worden daardoor vaak meer dingen opgepakt dan dat er in de planning stond. Er wordt gedacht vanuit oplossingen i.p.v. vanuit problemen.

Als ik vraag, hoe Teuntje om gaat met meerdere mensen met dezelfde ambities antwoordt zij: “ Dan gaan mensen met elkaar in gesprek, waar kunnen we elkaar ondersteunen? Waarom moet er één persoon zijn, die de taak op zich neemt? Samen aan hetzelfde doel werken is ook mogelijk!”
Maar voelen de leerkrachten dan geen extra druk, want er liggen nu toch extra taken om uit te voeren?
Teuntje:” Mensen voelen zich gezien en kunnen doen waar ze goed in zijn. Dat helpt als het gaat om werkdruk. Om een voorbeeld te noemen; bij ons is een plan voor de zorg een plan waarmee de leerkrachten vooruit kunnen. Niet een plan dat moet, of dat is voorgeschreven, maar wat wérkt.
En als een leerkracht iets wil ontwikkelen wat past in de bevoegdhedenkaart, wie ben ik dan om daar iets van te vinden? Ik ga ervan uit dat de leerkrachten doen wat goed is, erkenning voor de autonomie van de professional vind ik heel belangrijk.
Als mensen niet meer willen of kunnen doen wat goed is, dan moet hier een goede oplossing voor worden gezocht. Zo kan een oudere leerkracht met een jongere duo-collega, heel goed werken. Ze vullen elkaar dan goed aan. Want zeg nou zelf, je kunt niet overal goed in zijn!
Het effect van deze manier van werken is dat mensen hier lang werken, dat we weinig zieken hebben en dat er een ontspannen sfeer hangt.
We hebben nog een weg te gaan, maar hoe mooi zou het zijn als De Regenboog over 2 jaar volledig zelfsturend is?”

www.regenboogbreugel.nl

Geschreven door: Femke 

Op 11 december ontmoet ik Agnes, directeur op Kindcentrum Trampoline.
Na onze ‘ontmoeting’ online, waarbij we in een discussie over zzp’ers in het onderwijs, onze gezamenlijke overtuiging vonden, dat het beter kan, besloten we dat het tijd was voor een goed gesprek.

De Trampoline is een school met een populatie die een afspiegeling is van de samenleving.
Het ziekteverzuim is laag en leerkrachten werken hier graag, het verloop is laag.
In gesprekken met leerkrachten stellen we de vraag: Wat is jouw rol in het team?
Wat is jouw toegevoegde waarde?
Als ik Agnes vraag hoe dit werkt in de praktijk vertelt zij mij het volgende:
“ Leerkrachten worden hier serieus genomen. Willen ze een opleiding doen? Dan faciliteren we dat, dus niks eigen tijd, er wordt tijd gemaakt! We gebruiken het budget van de lerarenbeurs ook echt voor vervanging. Daar nemen we iemand voor aan. Ik ben zelf lang leerkracht geweest en daardoor weet ik hoe belangrijk het is om hier tijd voor te hebben, naast je drukke baan."

“Een voorbeeld, een aantal jaar geleden kwamen de leerkrachten met een probleem in groep 8. De leerlingen waren niet betrokken, de groep had iets anders nodig.
Dit hebben leerkrachten zelf uitgedacht in een plan en uitgeprobeerd. Ik vertrouw erop dat, wat leerkrachten doen, goed is.
We zijn hier niet van het praten ‘over’, maar meer van ‘laten we het gewoon doen’. En natuurlijk zijn we kritisch op wat we proberen en gaan we niet van de hak op de tak. Het moet passen. En dan zoals de spreuk van Pippi Langkous : ‘Ik heb het nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Niet te bang zijn!”
Dit initiatief van de groep 8 leerkrachten had een inspirerende werking. De leerkrachten in groep 7 namen het over. En al snel ook de leerkrachten in de rest van de school.
Collegiale consultatie hielp hierbij. “Ook dat faciliteren we. We hebben een groep onderwijsassistenten die voor een uurtje de klas overnemen. Zo inspireren collega`s elkaar en weet men elkaar te vinden. Elkaars talent gebruiken wordt dan heel letterlijk. Het werd een olievlek en we hebben nu 100% consensus bereikt over de werkwijze in de gehele school.”

Agnes: “De visie is de visie van het team. Ik vind dat ik als schoolleider de visie van het team moet nastreven en faciliteren, niet persé die van mijzelf.
Faciliteren zit hem voor mij ook echt in het hebben van financiële kennis."

Chris, leerkracht groep 8: “Het feit dat ik hier in de klas mijn keuzes kan en mag maken en daarin de steun voel vanuit de directie vind ik belangrijk. Als er wordt afgeweken van de werkwijze of als er iets nieuws uitgeprobeerd wordt is hier ruimte voor. Daarnaast tonen zij ook hun interesse in de werkwijze en dagen zij uit tot kritisch kijken naar de ingeslagen weg.
Ook heb ik een start kunnen maken mijn master opleiding. Vanuit de directie is ervoor gezorgd dat ik ook daarin voldoende steun heb in advies van collega’s of in het vrij maken van tijd voor de opleiding.”

Marloes, leerkracht groep 7:” Het voelt fijn dat je als leerkracht serieus wordt genomen op kindcentrum Trampoline. Ten eerste in het feit dat we als team gezamenlijk het onderwijs en de visie daarop vormgeven. Maar ook dat je vanuit vertrouwen kan werken binnen je eigen klas.”

Als ik vind dat een leerkracht boven zichzelf is uitgestegen, heb ik en neem ik, de ruimte om de leerkracht te belonen. Ja, dat kan in de huidige CAO! Ja, met goedkeuring en trots van het team!
Dat stimuleert ontwikkeling, leerkrachten voelen zich gezien en uitgedaagd.”
Ik vind gesprekken over persoonlijke ontwikkeling, belonen en complimenten heel belangrijk. Zo groeien onze leerlingen toch ook?
Wil een leerkracht iets anders? Dat kan! De academie van ons bestuur biedt veel mogelijkheden. Zo is er een leerkracht die naast haar groep, ook training geeft aan startende leerkrachten. Dit is een van haar talenten en ze had een wens om hiermee iets te doen én de startende leerkrachten zijn hiermee geholpen. WIN- WIN toch?

www.kindcentrumtrampoline.nl 

Geschreven door: Femke

​Op 4 december ontmoet ik directeur Lutske op O.B.S De Bron.
Na haar komst op de school met toendertijd rond de 70 leerlingen, is er veel veranderd.
Het ziekteverzuim is laag en het leerlingenaantal is verdubbeld.
Een stukje van het geheim? Educatief partnerschap met ouders.

De Bron is gestart met een methodiek voor sociaal emotionele ontwikkeling.
De methodiek geeft houvast voor de leerkrachten, ouders en de leerlingen en past bij de waarden van de school: welbevinden, nieuwsgierig zijn, samenwerken en verantwoordelijkheid.
Een ouderavond werd ingezet om hen als partners te betrekken in de plannen van de school.
 Het blijkt te werken en wel twéé kanten op.
“Vervelende of moeilijke ouders heeft de Bron bijna niet. Dat is natuurlijk prettiger werken voor leerkrachten. Je werkt écht samen. Het geeft meer voldoening.
Ouders voelen zich onderdeel van de school, voelen zich gehoord.
En als er dan toch wat onrust is, dan luisteren we naar elkaar en pakken we terug op afspraken, die we met elkaar bij de start hebben gemaakt.  En ja, dat kost tijd, "zegt Lutske.
"Omdat we het samenwerking met ouders zo belangrijk vinden is er een afsprakenkaart in het rapport gekomen. Zo maken we de kinderen samen sterk.
Aan de andere kant is het werk nu leuker, omdat we het samen doen.
Neem nu onze informatieavond bij de start van het schooljaar, geen uren praten over methodes, doelen,ditjes en datjes, nee, we doen het graag anders. Praktische informatie is ook te lezen in de schoolgids.
Ouders zijn bij ons welkom om een dagdeel mee te lopen in de klas. Zodat zij met eigen ogen kunnen zien wat we doen. Je merkt dat ouders hierdoor meer begrip en respect krijgen voor ons werk op de Bron en zicht krijgen op ons onderwijs en wij als school, leren de ouders op een andere manier kennen”, aldus Lutske.
“Tijdens de informatieavond zijn er 2 vragen gesteld: Wat hebben jullie van ons nodig om er een succesvol jaar van te maken?? Én wat hebben wij van jullie nodig?
Daarin is de gezamenlijke verantwoordelijkheid en de communicatie duidelijk besproken.
Onze nieuwsbrief vond men bijvoorbeeld te lang, daar hebben we iets aan gedaan.
Als je wilt dat er iets veranderd, gebeurt dat alleen als je zelf initiatief neemt. Dat geldt voor ons allemaal”, zegt Lutske

Jenny Seijdel (op de foto), leerkracht op O.B.S De Bron:
“De informatieavond houden aan de hand van deze twee vragen werkte erg prettig. In het begin was het wat onwennig, maar naarmate de avond vorderde ontstond er een goed gesprek en werden er goede vragen gesteld en verwachting gedeeld. Als leerkracht is het fijn om te weten wat er bij ouders leeft om samen met hun op een fijne en positieve manier te werken aan de toekomst van hun kinderen.”

Een ander voorbeeld waar dit tot uiting komt zijn de wegwijsouders. Na een intake, een rondleiding op school en een uitnodiging voor de nieuwe leerlingen, worden de nieuwe ouders welkom geheten door onze ‘wegwijsouders’.
Dit zijn ouders met ervaring op onze school. Echte ‘BRON-ouders', zij helpen nieuwe ouders op weg. Dit ontlast de leerkracht, ouders kennen meteen een aantal ouders én tenslotte weten deze ouders het óók écht prima! Het mes snijdt echt aan alle kanten!

www.obsdebrondeurne.nl

Vanaf 3 januari vind je hier verhalen over goed werkgeverschap en gelukkig werken in het onderwijs.
Nieuwsgierig?? Stay tuned!