|
|
Geschreven door: Femke Wetzer- van Gils
Ik ben onder de indruk als ik parkeer voor het Vakcollege de Hef. Een prachtig gebouw met veel ramen blinkt mij tegemoet. Binnen staat ‘De Hef’, een bekende brug in Rotterdam. Een brug naar de toekomst! Ik tref Ilham op de 1ste verdieping in haar klas. “In 2017 stapte ik over naar het Vakcollege vanuit het basisonderwijs, waar ik vanaf 2001 heb gewerkt. Ik gaf al een aantal jaren les aan de bovenbouwgroepen en maakte verschillende veranderingen door waaronder die naar ‘O4NT (onderwijs voor nieuwe tijd). Dat was een hectische periode. Veel veranderingen werden in een korte tijd doorgevoerd. Doelgericht werken, onderwijs op maat, traditionele jaargroepen werden stamgroepen en lessen werden workshops waar kinderen zich voor konden inschrijven. Dit maakte mijn werk uitdagend, maar de werkdruk was hoog. Ik was vooral bezig met de inhoud en niet zozeer meer met de leerlingen. Tijdens mijn werk in groep 8 had ik regelmatig contact met middelbare scholen en daardoor raakte ik enthousiast over het VMBO.” Het VMBO heeft in Nederland niet altijd een goede naam. Wat maakte dat jij hier toch graag wilde werken? Ilham:” VMBO leerlingen zijn meestal aanhankelijker dan leerlingen met een hoger niveau. Dit maakt mijn rol als docent, mentor, coach of leerlingcoördinator zinvoller. De kennis die de leerlingen op moeten doen komt voor mij niet altijd op de eerste plaats. Op de eerste plaats komt voor mij de relatie. Het gaat echt om de mens. Wat wil je leren en wat heb jij daarvoor nodig, dat is de vraag die ik aan mijn leerlingen stel. Ik heb veel geduld en ik voel me goed bij de uitdagingen die deze doelgroep soms heeft. Ik wilde meer tijd mét en vóór de leerling. En ik besloot binnen het Bestuur Openbaar Onderwijs Rotterdam de stap te wagen. Zo kwam ik terecht op de Hef, ik ben op het VMBO nog beter op mijn plaats dan ik dacht. Mensen denken soms dat ik hier al jaren werk. Inmiddels werk ik sinds dit schooljaar behalve als docent ook als leerlingcoördinator, die combinatie vind ik super! Overigens moest ik wel officieel op die functie solliciteren, dat vond ik wel een drempeltje, maar het voordeel is dat iedereen die deze functie ambieert, zo een gelijke kans krijgt om zichzelf te profileren. De rol van leerlingcoördinator was ook echt iets dat uit het team kwam. We merkten dat onze zorgcoördinator met de zorg voor al onze leerlingen tijd te kort had. De mentor heeft het overzicht over zijn mentorgroep als het om ontwikkeling gaat, maar miste een sparringpartner voor leerlingen die vastlopen. Daarom hebben we een leerlingcoördinator in het leven geroepen, dat is voor onze doelgroep echt nodig. Leerlingen moeten voelen dat je 100% voor ze gaat en staat. De leerlingen zijn niet altijd intrinsiek gemotiveerd en daar moet je tegen kunnen en mee om weten te gaan. De leerlingcoördinatoren gaan echt over de leerlingen die meer zorg nodig hebben, maar we richten ons op het pedagogische stuk. Zoals korte lijntjes met de ouders bij problemen, preventieve inzet bij te laat komen, warme overdracht en intakes voor nieuwe leerlingen en het coachen van collega`s binnen de afdeling. Dat wij als team behoeftes aan mogen geven, vind ik erg prettig. Ik merk dat het MT vooral faciliteert en wij als docenten als groep professionals echt gezien worden. Ik voel me op de Hef helemaal thuis. Iedereen mag en kan hier zichzelf zijn. Ik heb mijn roeping weer gevonden! www.rvcdehef.nl
0 Reacties
|
