We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!
​
Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Iets meer dan een jaar geleden troffen wij, Jessica en Femke, elkaar bij een netwerkbijeenkomst van de Kaart in Son en Breugel. Tijdens een lunch blijkt dat we veel gemeen hebben. Zo komen we beide uit het onderwijs en zijn we met een missie om verandering tot stand te brengen, bij onze werkgevers vertrokken, om ons eigen bedrijf te beginnen. Tijdens een kopje koffie bij Femnomenaal deelden we onze verbazing over het gebrek aan aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van de medewerker in het onderwijs, waardoor leerkrachten zich niet altijd gezien voelen.
Vanuit Jessica`s expertise en enthousiasme als teamcoach en trainer vanuit Kairos in Motion en Femke`s passie en kennis  over werkgeluk, besloten we dat het tijd was voor een positief geluid.

Hier wil ik werken.nu was geboren!

Onze missie vanuit Hierwilikwerken.nu is meer aandacht voor werkgeverschap in het onderwijs te creëren zodat leerkrachten en docenten zich weer gezien en gehoord voelen!
Wij zijn verhalenverzamelaars, die geloven in de kracht van positiviteit.
Elke twee weken verschijnt er op het platform een nieuw verhaal.
In onze ogen is het onderwijs toe aan verandering, aan een betere beloning en een beter imago. Hoe dit beter te doen dan het delen van goede voorbeelden. Goede voorbeelden van gelukkig werken en goed werkgeverschap. Volgens ons is het tijd voor een nieuw geluid. Een positief geluid, een geluid van ambassadeurschap.

Hier wil ik werken.nu gaat uit van 6 factoren voor meer werkgeluk voor de leerkracht en docent. We delen verhalen van mensen en organisaties die geloven dat gelukkige medewerkers zorgen voor gelukkige leerlingen en een betere onderwijskwaliteit.
De afgelopen 6 maanden hebben we verhalen opgehaald over ontwikkeling, voldoening, verbondenheid, erkenning, waardering en gezond werken, dé factoren voor meer werkgeluk!
In de zomermaanden delen we mooie quotes die ons inspireren om komend half jaar weer veel mooie verhalen te halen!

Geniet van de zomer! En veel leesplezier!

Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Na een route via zandwegen en uitgestrekte landschappen bereik ik Asten- Heusden, ik tref een groen modern gebouw met een Johan Cruijff Court en veel natuur, daar ligt het kantoor van Prodas.

Omdat het onderwijs natuurlijk niet alleen bestaat uit leerkrachten, teamleiders, directeuren en stagiaires spreek ik vandaag HR- functionaris Esther van Moll. Met haar 10 jaar ervaring op scholen en daarnaast ook in het bedrijfsleven, is zij een echte sparringpartner voor het bestuur van Prodas.

Esther: “In 2016 ben ik gestart als projectleider van een ontwikkeltraject “De professional aan zet”. We werkten aan de visie met ouders, leerlingen en directeuren en pasten de organisatiestructuur rigoureus aan. We werken nu in clusters, waar bij 24 scholen verdeeld zijn in clusters van ongeveer 5 scholen.Ze hebben nu samen de verantwoordelijkheid over het gehele cluster aan scholen. Dat was best lastig.
We zijn nu bezig met het begeleiden van het ingezette proces. Hoe gaan we om met mobiliteit, hoe betrekken we alle medewerkers binnen het cluster en zorgen we dat ze ontwikkelen buiten de eigen school? De clusters hebben een goede start gehad, door op de Prodas-dag ook gedeeltelijk hun eigen invulling te hebben. Zo zijn de scholen binnen een cluster bij elkaar gekomen, zodat teams elkaar beter hebben leren kennen.”

Als ik Esther vraag welke rol HR nu heeft binnen Prodas, vertelt zij mij het volgende:

"Naast wat we op beleidsmatig terrein allemaal neerzetten, geloven we erg in maatwerk. We willen de drempel voor leerkrachten zo laag mogelijk houden. Vroeger was het beeld dat mensen alleen bij ons kwamen als er gedoe was. Nu merken we dat mensen ons ook steeds meer weten te vinden als het gaat om ontwikkeling.  We willen graag dat mensen op tijd aan de bel trekken, vastlopen en uitvallen willen we voorkomen. We willen echt goed voor mensen zorgen. Dit doen we onder andere door tijd vrij te maken, mensen op te leiden en mee te betalen. Persoonlijk zie ik kansen in het meer loslaten van de gedachte dat mensen in het onderwijs alles moeten kunnen. Van groep 1 t/m groep 8, alle vakken met passie geven, deelnemen aan werkgroepen én bijvoorbeeld alle rapportgesprekken mee voeren als je parttime werkt. Dat zorgt vaak voor een hoge werkdrukbeleving. Ik geloof er in om mensen aan te spreken op waar ze goed in zijn, wat nuttig is voor hen én de leerling. Niet omdat het nu eenmaal altijd zo gegaan is of zo hoort. Leerkrachten zijn professionals en zo behandelen wij hen ook. Bij Prodas is ontwikkeling altijd mogelijk, zelfs als dit betekent dat mensen buiten onze organisatie gaan kijken. Dan denk ik: dat hebben we goed gedaan!”

Deze groep mensen zal natuurlijk altijd ambassadeur blijven voor jullie organisatie. Dat blijkt wel uit de reactie van Susanne van Lierop, leerkracht bij Prodas:

“Een paar jaar geleden kwam ik met lood in mijn schoenen bij Esther, op zoek naar nieuw vuur en passie, maar niet klaar om het onderwijs los te laten. In naam van Prodas is Esther met mij op zoek gegaan naar een passende oplossing. Er werd echt en oprecht meegedacht. Nu, drie jaar later, ben ik succesvol werkzaam als zelfstandig ondernemer in de uitvaart en combineer ik dit met alle medewerking met het onderwijs waar ik gebruik maak van mijn kwaliteiten. Had ik toen geweten wat ik nu weet, was ik destijds in plaats van met lood in mijn schoenen op luchtige slippers binnengewandeld.”
​
Kees Kremers, leerkracht bij Prodas zegt hierover: “ Ik ben een mensen- mens en wat Esther zegt spreekt mij erg aan. Het is fijn dat men echt tijd wil nemen voor de medewerker. Helaas zien we in de praktijk nog wel dat dit nog niet altijd ervaren wordt. We gaan het er zeker samen nog eens over hebben. Want het is duidelijk dat Prodas wil investeren in het welzijn van hun medewerkers. Eindelijk krijgt de leerkracht in zijn kracht écht inhoud! ”

Wat doen jullie nog meer in het kader van goed werkgeverschap?

Esther: “Leerkrachten die juist even minder verantwoordelijkheid willen voor een groep, kunnen bijvoorbeeld in de vervangingspool. Of als onderwijsassistent gaan werken.
We vinden duurzame inzetbaarheid heel belangrijk. Daarom zoeken we naar oplossingen en zo ontstaan er mooie dingen. Zo is een van onze leerkrachten gestopt op de school waar hij werkte en in de vervangingspool gaan werken. En zet hij daar zijn ervaring in om startende leerkrachten te begeleiden.”

Hier raakt Esther de essentie van goed werkgeverschap, wat heeft onze medewerker nodig? Ik vraag haar of precedentwerking iets is waar ze in haar vak tegen aan loopt. Tenslotte zijn er geen 10 vacatures voor starterscoach in de vervangingspool.

Esther:” Wij denken dat er altijd een oplossing is. Loopbaanbegeleiding kan helpen, er zijn speciale subsidieregelingen voor. Bedrijfsmaatschappelijk werk kan iemand helpen, die met een jong gezin de balans weer wil vinden. Detachering naar de Kempel, naar een ander bestuur of een ander bedrijf, we hebben het allemaal al eens gedaan. We willen echt dat mensen de ruimte voelen om aan hun loopbaan te werken, te oriënteren of een vraag te kunnen stellen, al ruim voor iemand zich niet meer op zijn plek voelt. Ook als dat betekent dat we iemand moeten gaan helpen naar een andere organisatie, niet omdat wij dat willen, maar omdat dit het beste is voor de medewerker.”

Draagt het werken in clusters hieraan bij?
​
“Jazeker, mensen komen veel meer buiten hun eigen school, mobiliteit wordt veel minder spannend, talenten gebruiken en inzetten wordt makkelijker. We zien dat bijvoorbeeld de expertise van intern begeleiders ingezet wordt voor meerdere scholen. Mensen worden zo uitgedaagd, als ze dit willen. Verandering kost tijd, maar we zien zoveel mooie dingen gebeuren!”

www.prodas.nl

Geschreven door: Femke

Ons eerste interview op een school voor voortgezet onderwijs brengt mij terug in de vakantiestand, op de Veluwe. Ede is de plek waar ik Rob Adriaens tref.
Via via, zoals dat gaat met de verhalen van Hierwilikwerken.nu, met als haakje ‘Een LOF-docent’, oftewel Lerarenontwikkelfonds. Daar willen we meer over weten!

De school waar Rob werkt bestaat uit twee locaties, één is wat verouderd en nieuwbouw is onderweg. Het andere gebouw glimt van nieuwigheid in de lentezon.
Rob is sinds twee jaar teamleider, hiervoor was hij 18 jaar docent, altijd op deze school. De school heeft 1 rector en 7 teamleiders. Rob geeft leiding aan 15 mensen binnen het VWO.

Als ik hem vraag hoe zijn werkgever ervoor heeft gezorgd dat hij is gebleven, is het antwoord:" Ik heb de ruimte gekregen. Toen ik hier begon merkte ik, wat ik nu nog steeds voel, een goede sfeer. Men kan hier altijd bij elkaar terecht, voor hulp, voor vragen, om met elkaar te delen en zeker ook om op een goede manier te starten. We hebben hier ongeveer 20 oud-leerlingen die nu docent zijn! Dat is bijzonder. Vacatures worden meestal snel ingevuld, soms met een beetje geluk, maar over het algemeen, werken mensen hier graag."

Wilfred Nep, rector CSG Het Streek: “Op school willen we natuurlijk graag een prettige werksfeer waarbinnen medewerkers ontwikkelmogelijkheden kunnen benutten. Het is goed om te merken dat dat herkend wordt en dat medewerkers ruimte voelen om actief mee te denken over en te werken aan ons onderwijs. Het grote aantal medewerkers dat zelf leerling is geweest op deze school, het geldt voor mij zelf ook, is inderdaad typerend voor ons. We zijn blijkbaar een school waar mensen graag willen werken.”

Op onze school is er de mogelijkheid om individueel te werken en tegelijkertijd je verbonden te voelen met je vakgenoten. Er is voldoende ruimte om te zien hoe een ander het doet.
Alles wat er ligt is bespreekbaar, wat 5 jaar geleden goed was, hoeft nu niet meer goed te zijn. Docenten hebben bij ons de mogelijkheid om zelf te ontwikkelen, slaaf zijn van de methode hoeft écht niet!
Sterker nog; we hebben een aantal specifieke stromen op scholen waar docenten veel eigen lesmateriaal ontwikkelen. Zo werken we hier met verschillende collega`s aan Geo Future, dit is een initiatief van het KNAG, de vakvereniging voor aardrijkskunde-docenten.
Het is een hele eigen onderwijsstroom, toekomstgericht vakoverstijgend onderwijs.
Het mooie is dat we het onderwijs kunnen vormgeven en meteen kunnen gebruiken in onze lessen.
 
Nick Wenneker, Geo Future School: “Veel initiatieven in het onderwijs worden van buiten het onderwijs opgelegd aan scholen, het leuke aan Geo Future is dat het echt van onderaf is ontstaan. Het zijn docenten die zelf met veel input van leerlingen, schoolleiders en externe partners als bedrijven en kennissinstituten hebben bedacht hoe het onderwijs nog beter kan worden. Het is leuk om te zien hoe daar op CSG Het Streek aan gewerkt wordt.”

“Thema`s zijn bijvoorbeeld globalisering of gezondheid,” vertelt Rob. “Er worden meerdere vaardigheden van de leerlingen verwacht, zoals samenwerken, ICT-vaardigheden, presenteren of onderzoek doen. Dat vraagt ook iets van docenten.
Geo Future was voornamelijk gericht op de bovenbouw. In 2016 heb ik de LOF-beurs ingezet om ook voor de onderbouw een leerlijn te maken samen met de Universiteit van Utrecht.
De nieuwste module die we nu hebben gemaakt is ‘Migratie’. Door hier gezamenlijk aan te werken, ontwikkelen we ook samen en dat geeft veel voldoening.”

Wist je van te voren dat je onderwijsmateriaal zou gaan ontwikkelen?

“Nee”, antwoordt Rob. “Ik heb nooit echt een stip op de horizon gehad, maar ik was wel erg geïnteresseerd in de onderwijswereld om onze school heen. Zo gebeurde het dat ik 10 jaar bij het CITO én het KNAG heb gewerkt aan de examens voor het vak aardrijkskunde en heb gelobbyd voor het vak in de politiek.
Dit heeft mij echt geholpen om mijzelf te ontwikkelen tot de docent die ik nu ben, ik heb ook altijd alle ruimte gekregen en gevoeld om dit te doen.
Ik heb geleerd om goede vragen te maken, om discussie te voeren, om zaken vanuit een ander perspectief te zien, om dingen te laten mislukken of te laten werken, om bij of met een ander te kijken naar mijn eigen onderwijspraktijk.”

Als ik opmerk, dat dit wel iets van de docent vraagt, en wat er volgens Rob nodig is om met plezier in het onderwijs te ontwikkelen zegt hij:
​
"Je moet buiten de kaders durven te kijken, de discussie willen voeren, tegen de regels in willen gaan en niet bang zijn voor weerstand. Zonder wrijving geen glans, toch?”

Dat vind ik een mooie afsluiter... Zonder wrijving, geen glans!

https://www.hetstreek.nl/werken-bij-het-streek 

Geschreven door: Femke

En dan ontmoet ik na jaren…. mijn meester van groep 4, Peter van der Waal. Nu inmiddels directeur van OBS de Mare in Rotterdam. Het gebouw stamt uit 1921, de school heeft ca. 850 leerlingen en 60 personeelsleden, veel personeelsleden werken hier al jaren.
OBS de Mare werkt vanuit het Montessori- beginsel ‘Leer mij het zelf te doen’.

Peter: "Onze school is best ‘vol’, de groepen zijn groot, maar mensen werken hier graag. Onze populatie is zeer gemêleerd en komt zelfs vanuit de dorpen rondom Rotterdam hier naar school. Dat heeft natuurlijk ook te maken met onze visie op onderwijs.
Toen ik hier kwam had ik geen ervaring met het Montessori- onderwijs. Ik heb mezelf bijgeschoold en ik was blij verrast, ik begreep meteen waarom mensen hier met zoveel voldoening werken."

Zorgt het werken met de Montessori-visie voor meer voldoening dan?
“Ik ben daar nu, na hier 3 jaar te mogen werken als directeur, zeer van overtuigd. Het vraagt wel een andere denkwijze van mensen. Er wordt veel meer gedacht vanuit een geheel en de zelfstandigheid van de leerlingen. Dit zorgt ook het gevoel van meer autonomie bij de leerkrachten.”

Op welke manier kunnen de leerkrachten op OBS de Mare autonoom zijn dan?
“De leerkrachten hebben veel invloed op de manier waarop ze het onderwijs inrichten. Thematisch conceptonderwijs met materialen die gericht zijn op samenwerken en zelfstandigheid in alle groepen.
Door te kijken naar het kind en zijn belangstellingen aan te voelen begrijpt de leerkracht wanneer het kind er aan toe is om iets nieuws te leren. Want leren het zelf te doen  betekent niet dat je het alleen moet doen. Het kind heeft een structuur nodig waarin hij wordt gezien en die hem richting geeft. Maria Montessori noemde dat ‘vrijheid in gebondenheid’
Omdat dit echt een onderwerp is dat het team verbindt hebben we besloten ons verder te verdiepen en een stukje vernieuwing aan ons onderwijs toe te voegen via een traject over vernieuwend Montessori- onderwijs.
De resultaten zijn nu al ontzettend mooi om te zien! Mensen krijgen weer nieuwe energie!
Tot een paar jaar geleden werd er ook geen gebruik gemaakt van bv. de Cito-toetsen.
We merkten in het huidige onderwijs dat het wel goed is om een aantal van deze toetsen af te nemen, ondersteunend aan ons onderwijs.
Sinds een aantal jaren werken we ook met het CITO LOVS. We willen de kinderen ook goed kunnen volgen en het LOVS geeft hier een stukje inzicht in waar het ‘goed gaat’ en waar we kinderen nog verder in moeten ontwikkelen. Daarnaast is er natuurlijk de dagelijkse observatie van de leerkracht die een compleet beeld geeft, samen met ‘meetbare’ gegevens over de ontwikkeling van het kind."

Zijn er nog andere zaken waaruit je kunt opmaken dat leerkrachten veel voldoening vinden in hun werk op deze school?
"Ja, er werken bij ons relatief nog veel mannen. Dit zorgt voor een goede mix in het personeel. Daarnaast hebben de mannen, hun eigen ‘mannenmiddag’ op vrijdag na schooltijd waarbij er een pijltje gegooid wordt.
Verder maken we echt gebruik van ieders talent, zo is bijvoorbeeld een van onze vakleerkrachten gymnastiek , ook leerkracht van een groep in de school.
Doordat we een redelijk grote school zijn en onderdeel van een groot bestuur is er ook voldoende ruimte om af te wisselen van school of van functie, ook dat zorgt voor voldoening. Mensen hebben het gevoel dat ze op alle vlakken kunnen ontwikkelen in het onderwijs. Door zelf regie te nemen, zoals Maria Montessori dat graag zag."

www.obsdemare.nl

Op 10 april, vlak voor de onderwijsdag van Avans Hogeschool, een organisatie met 30.000 studenten en 3000 medewerkers, tref ik Marian Kat-de Jong. Ze is druk met de voorbereidingen voor deze dag. “Deze onderwijsdag is één van de dingen die ik zo gaaf vind aan mijn werk bij Avans!”

Marian steekt van wal: “Na mijn studie Biologie merkte ik al snel dat ik onderzoek doen leuk vond, maar er lonkte nog veel andere zaken die mijn aandacht trokken.
Ik specialiseerde me daarom in mijn laatste jaar in wetenschapscommunicatie en -educatie. Zo kwam Stichting Techniekpromotie op mijn pad, waar ik activiteiten ontwikkelde voor kinderen en jeugd op het gebied van, hoe kan het ook anders, wetenschap en techniek.
Nieuwsgierig als ik ben, wilde ik  na verloop van tijd graag weten of onze activiteiten wel effectief waren en kwam mijn onderzoeksachtergrond weer naar boven. Ik ging aan de slag bij IVA Beleidsonderzoek en Advies. Voor de onderzoeken waaraan ik meewerkte kwam ik door het hele land. Bij het afnemen van interviews kwam ik veel op de onderwijswerkvloer, waar ik mij als een vis in het water voelde. Niet gek dus, dat ik na het zien van een vacature bij Avans als Life Sciences en communicatie- docent, toch de stoute schoenen aantrok en nu 7 jaar geleden het avontuur als docent aan ging.
Na 3 jaar te hebben les gegeven, vakeigenaar Schriftelijk Rapporteren (‘Hoe schrijf ik een onderzoeksverslag?’) te zijn geweest, voortgangstoetsen te hebben ontwikkeld, digitaal toetsen ingevoerd te hebben, realiseerde ik me dat het lesgeven niet is waar mijn hart ligt. Ik heb collega’s die dat in mijn ogen veel beter kunnen en doen dan ik. Ik hou van faciliteren, organiseren en regelen, van zorgen dat mensen hun werk beter kunnen doen, en studenten nog beter onderwijs kunnen krijgen, dus met dat plan ging ik naar mijn directie. Zij waren enthousiast en vanaf dat moment werkte ik fulltime als projectleider binnen mijn academie, terwijl ik feeling hield met het onderwijs door studieloopbaanbegeleider te zijn voor een kleine groep eerstejaars studenten.”

Als ik Marian onderbreek, en kritisch stel, dat zij zelf wel veel inzet levert en dat dit ook wel erg fijn is voor een werkgever, bevestigt zij dit.

Marian: “Daar heb je een punt, maar het is ook precies waarom ik hier zo graag werk, ja ik werk hard, moet soms overtuigen, politiek correct zijn, en heel veel inzet tonen… maar dat wordt gewaardeerd, waardoor ik nog beter presteer, zonder werkdruk te voelen.”

Kun je wat voorbeelden geven?
“Jazeker, Avans heeft een jaarlijkse innovatieprijs waarbij zowel een jury- als en publieksprijs wordt uitgereikt voor de beste onderwijsinnovatie van het afgelopen jaar.  Het is altijd een hele happening. Twee jaar geleden hoopte ik met mijn collega`s genomineerd te worden, maar helaas was ons idee al in zo`n vergevorderd stadium, dat van een innovatie niet echt sprake meer was. Ik vond het daarom bijzonder, dat voor soortgelijke projecten als dat van ons, er een ‘pluim’ in het leven werd geroepen. Projecten die misschien geen innovatie meer zijn, maar die wel een podium verdienen en gedeeld moeten worden. Een mooie manier om ook ‘oudere’ projecten een extra waardering te geven!
Verder heb ik de afgelopen jaren veel opgepakt, maar ik had soms ook vragen, op het gebied van mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik heb daarom al jaren een coach, die van een andere Avans-academie komt en hier speciaal voor is opgeleid. Daarmee kan ik sparren over de stappen die ik kan zetten in mijn carrière, ze houdt me scherp, hierdoor blijf ik gemotiveerd, en duurzaam inzetbaar. Ik vind het een soort APK, na een sessie met mijn coach ben ik weer helemaal ‘uitgelijnd’ en kan ik er weer even tegenaan." En vervolgt zij:"Sinds enkele maanden ben ik voor twee dagen per week gedetacheerd naar SURFnet, om in de rol van verbinder bij te dragen aan de versnelling van onderwijsinnovatie met ICT. Ik heb mijn liefde voor het begeleiden van studenten er zelfs voor opgegeven. Mijn directie stond achter deze stap en moedigt mij zelfs aan om dit te doen. Als ik doe waar ik blij van word, is dit ook weer goed voor de organisatie!"

Collega Ingrid:" Ook ik heb de ervaring dat je binnen Avans Hogeschool de ruimte krijgt en kunt creëren om jezelf te ontwikkelen en regie te nemen in je eigen loopbaan. Uiteraard moet je hier wel iets voor doen. Dit zorgt er wel voor dat ik het werken binnen de hogeschool nog steeds uitdagend en leuk vind en ik een bijdrage kan leveren binnen deze mooie hogeschool. Een hogeschool waarbij het echt om de studenten gaat om hen zo goed mogelijk voor te bereiden op de toekomst!"

Collega Francka: "De ontwikkeling van studenten is onze core business! En deze lijn trekken we door naar onze docenten en medewerkers! Ook voor hen zijn er allerlei kansen om zich te verder te ontplooien."

En dan de onderwijsdag. Ik heb vorig jaar een teaching fellowship binnen gehaald van het Comenius Programma. Daarmee kan ik het schrijfonderwijs binnen onze academie nog beter maken. Als cadeautje kreeg ik bij mijn fellowship een lidmaatschap van het ComeniusNetwerk cadeau, een netwerk van onderwijsinnovatoren in het Hoger Onderwijs. Daar mag ik op de onderwijsdag iets over vertellen. Ik hoop met de beurs die bij het fellowship hoort, en met mijn lidmaatschap van het netwerk, mijn collega`s te kunnen ondersteunen. Ik merk dat mijn jaren als docent en studentbegeleider het gesprek over innovatie op welk vlak dan ook, in elk geval wel gemakkelijker maakt.

Avans is voor mij een plek waar je met je hoofd boven het maaiveld uit mag komen en waar ontwikkeling en vooruitgang wordt gefaciliteerd, gezien, gehoord en gewaardeerd wordt.

www.avans.nl