Geschreven door: Femke

Op basisschool de Regenboog tref ik Teuntje Derks- Versluis, directeur van Basisschool de Regenboog in Son en Breugel.
Een school in het groen, met een populatie die een afspiegeling is van de maatschappij.
Op basisschool de Regenboog wordt sinds 2 jaar gewerkt aan een teamgecentreerde organisatiestructuur. (TOS)
De verantwoordelijkheid ligt lager in de organisatie. Er zijn 2 soorten teams, een onderwijsteam en een expertteam. De expertteams hebben dit jaar 3 belangrijke beleidsthema`s geformuleerd.
Het gezamenlijke leerpunt van het team dit jaar is ook een thema als collectieve verantwoordelijkheid, het geven en voelen van autonomie helpt daarbij.
Teuntje:” Het team geeft de input voor onderwijskundige jaarplannen en is bevoegd om deze plannen ook uit te voeren. De leerkrachten krijgen alle ruimte. Het enige kader dat er ligt is de bevoegdhedenkaart.
Om een voorbeeld te geven, het moet wel bij de visie van de school passen.
Het voelt bevrijdend, ik heb het gevoel dat collega`s doen waar ze goed in zijn.
Tijdens het proces van beslissen en uitvoeren worden er duidelijke keuzes gemaakt. Gaan we het samen doen of maken we een taakverdeling.
Het komend schooljaar gaat het team ook zelf de groepen en de ambulante taken verdelen.”

“Voor mij zijn 2 zaken wezenlijk van belang, geeft Teuntje aan:
1.       Bij de start van het schooljaar is de inhoud duidelijk, de mensen doen het zelf!
2.       Het gaat over waar je het over ‘wilt’ hebben in plaats van waar je het over ‘moet’ hebben.
En voorwaardelijk: veiligheid en vertrouwen.
Leerkrachten moeten het gevoel hebben, ik mag het écht zelf doen. Én ik mag doen waar ik goed in ben. En ik krijg de ruimte. Dat vind ik mijn rol als directeur. De ruimte bieden om collega`s hun beroep uit te laten voeren. Daarbij faciliteer ik hen.”

Olga Stoffels, leerkracht op Basisschool de Regenboog:
Waar voor mij de kracht ligt op de Regenboog is dat we van iedereen zien waar zijn/haar talenten liggen. Om de organisatie sterker te maken, maakt Teuntje gebruik van deze talenten. De mensen binnen deze organisatie krijgen vervolgens de ruimte om te doen waar ze goed in zijn en zich betrokken bij voelen. Er is ruimte voor iedereen om betrokken te zijn en zijn/haar mening te uiten. Dit resulteert in een zeer betrokken team, er worden daardoor vaak meer dingen opgepakt dan dat er in de planning stond. Er wordt gedacht vanuit oplossingen i.p.v. vanuit problemen.

Als ik vraag, hoe Teuntje om gaat met meerdere mensen met dezelfde ambities antwoordt zij: “ Dan gaan mensen met elkaar in gesprek, waar kunnen we elkaar ondersteunen? Waarom moet er één persoon zijn, die de taak op zich neemt? Samen aan hetzelfde doel werken is ook mogelijk!”
Maar voelen de leerkrachten dan geen extra druk, want er liggen nu toch extra taken om uit te voeren?
Teuntje:” Mensen voelen zich gezien en kunnen doen waar ze goed in zijn. Dat helpt als het gaat om werkdruk. Om een voorbeeld te noemen; bij ons is een plan voor de zorg een plan waarmee de leerkrachten vooruit kunnen. Niet een plan dat moet, of dat is voorgeschreven, maar wat wérkt.
En als een leerkracht iets wil ontwikkelen wat past in de bevoegdhedenkaart, wie ben ik dan om daar iets van te vinden? Ik ga ervan uit dat de leerkrachten doen wat goed is, erkenning voor de autonomie van de professional vind ik heel belangrijk.
Als mensen niet meer willen of kunnen doen wat goed is, dan moet hier een goede oplossing voor worden gezocht. Zo kan een oudere leerkracht met een jongere duo-collega, heel goed werken. Ze vullen elkaar dan goed aan. Want zeg nou zelf, je kunt niet overal goed in zijn!
Het effect van deze manier van werken is dat mensen hier lang werken, dat we weinig zieken hebben en dat er een ontspannen sfeer hangt.
We hebben nog een weg te gaan, maar hoe mooi zou het zijn als De Regenboog over 2 jaar volledig zelfsturend is?”

Geschreven door: Femke 

Op 11 december ontmoet ik Agnes, directeur op Kindcentrum Trampoline.
Na onze ‘ontmoeting’ online, waarbij we in een discussie over zzp’ers in het onderwijs, onze gezamenlijke overtuiging vonden, dat het beter kan, besloten we dat het tijd was voor een goed gesprek.

De Trampoline is een school met een populatie die een afspiegeling is van de samenleving.
Het ziekteverzuim is laag en leerkrachten werken hier graag, het verloop is laag.
In gesprekken met leerkrachten stellen we de vraag: Wat is jouw rol in het team?
Wat is jouw toegevoegde waarde?
Als ik Agnes vraag hoe dit werkt in de praktijk vertelt zij mij het volgende:
“ Leerkrachten worden hier serieus genomen. Willen ze een opleiding doen? Dan faciliteren we dat, dus niks eigen tijd, er wordt tijd gemaakt! We gebruiken het budget van de lerarenbeurs ook echt voor vervanging. Daar nemen we iemand voor aan. Ik ben zelf lang leerkracht geweest en daardoor weet ik hoe belangrijk het is om hier tijd voor te hebben, naast je drukke baan."

“Een voorbeeld, een aantal jaar geleden kwamen de leerkrachten met een probleem in groep 8. De leerlingen waren niet betrokken, de groep had iets anders nodig.
Dit hebben leerkrachten zelf uitgedacht in een plan en uitgeprobeerd. Ik vertrouw erop dat, wat leerkrachten doen, goed is.
We zijn hier niet van het praten ‘over’, maar meer van ‘laten we het gewoon doen’. En natuurlijk zijn we kritisch op wat we proberen en gaan we niet van de hak op de tak. Het moet passen. En dan zoals de spreuk van Pippi Langkous : ‘Ik heb het nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Niet te bang zijn!”
Dit initiatief van de groep 8 leerkrachten had een inspirerende werking. De leerkrachten in groep 7 namen het over. En al snel ook de leerkrachten in de rest van de school.
Collegiale consultatie hielp hierbij. “Ook dat faciliteren we. We hebben een groep onderwijsassistenten die voor een uurtje de klas overnemen. Zo inspireren collega`s elkaar en weet men elkaar te vinden. Elkaars talent gebruiken wordt dan heel letterlijk. Het werd een olievlek en we hebben nu 100% consensus bereikt over de werkwijze in de gehele school.”

Agnes: “De visie is de visie van het team. Ik vind dat ik als schoolleider de visie van het team moet nastreven en faciliteren, niet persé die van mijzelf.
Faciliteren zit hem voor mij ook echt in het hebben van financiële kennis."

Chris, leerkracht groep 8: “Het feit dat ik hier in de klas mijn keuzes kan en mag maken en daarin de steun voel vanuit de directie vind ik belangrijk. Als er wordt afgeweken van de werkwijze of als er iets nieuws uitgeprobeerd wordt is hier ruimte voor. Daarnaast tonen zij ook hun interesse in de werkwijze en dagen zij uit tot kritisch kijken naar de ingeslagen weg.
Ook heb ik een start kunnen maken mijn master opleiding. Vanuit de directie is ervoor gezorgd dat ik ook daarin voldoende steun heb in advies van collega’s of in het vrij maken van tijd voor de opleiding.”

Marloes, leerkracht groep 7:” Het voelt fijn dat je als leerkracht serieus wordt genomen op kindcentrum Trampoline. Ten eerste in het feit dat we als team gezamenlijk het onderwijs en de visie daarop vormgeven. Maar ook dat je vanuit vertrouwen kan werken binnen je eigen klas.”

Als ik vind dat een leerkracht boven zichzelf is uitgestegen, heb ik en neem ik, de ruimte om de leerkracht te belonen. Ja, dat kan in de huidige CAO! Ja, met goedkeuring en trots van het team!
Dat stimuleert ontwikkeling, leerkrachten voelen zich gezien en uitgedaagd.”
Ik vind gesprekken over persoonlijke ontwikkeling, belonen en complimenten heel belangrijk. Zo groeien onze leerlingen toch ook?
Wil een leerkracht iets anders? Dat kan! De academie van ons bestuur biedt veel mogelijkheden. Zo is er een leerkracht die naast haar groep, ook training geeft aan startende leerkrachten. Dit is een van haar talenten en ze had een wens om hiermee iets te doen én de startende leerkrachten zijn hiermee geholpen. WIN- WIN toch?

www.kindcentrumtrampoline.nl 

Geschreven door: Femke

​Op 4 december ontmoet ik directeur Lutske op O.B.S De Bron.
Na haar komst op de school met toendertijd rond de 70 leerlingen, is er veel veranderd.
Het ziekteverzuim is laag en het leerlingenaantal is verdubbeld.
Een stukje van het geheim? Educatief partnerschap met ouders.

De Bron is gestart met een methodiek voor sociaal emotionele ontwikkeling.
De methodiek geeft houvast voor de leerkrachten, ouders en de leerlingen en past bij de waarden van de school: welbevinden, nieuwsgierig zijn, samenwerken en verantwoordelijkheid.
Een ouderavond werd ingezet om hen als partners te betrekken in de plannen van de school.
 Het blijkt te werken en wel twéé kanten op.
“Vervelende of moeilijke ouders heeft de Bron bijna niet. Dat is natuurlijk prettiger werken voor leerkrachten. Je werkt écht samen. Het geeft meer voldoening.
Ouders voelen zich onderdeel van de school, voelen zich gehoord.
En als er dan toch wat onrust is, dan luisteren we naar elkaar en pakken we terug op afspraken, die we met elkaar bij de start hebben gemaakt.  En ja, dat kost tijd, "zegt Lutske.
"Omdat we het samenwerking met ouders zo belangrijk vinden is er een afsprakenkaart in het rapport gekomen. Zo maken we de kinderen samen sterk.
Aan de andere kant is het werk nu leuker, omdat we het samen doen.
Neem nu onze informatieavond bij de start van het schooljaar, geen uren praten over methodes, doelen,ditjes en datjes, nee, we doen het graag anders. Praktische informatie is ook te lezen in de schoolgids.
Ouders zijn bij ons welkom om een dagdeel mee te lopen in de klas. Zodat zij met eigen ogen kunnen zien wat we doen. Je merkt dat ouders hierdoor meer begrip en respect krijgen voor ons werk op de Bron en zicht krijgen op ons onderwijs en wij als school, leren de ouders op een andere manier kennen”, aldus Lutske.
“Tijdens de informatieavond zijn er 2 vragen gesteld: Wat hebben jullie van ons nodig om er een succesvol jaar van te maken?? Én wat hebben wij van jullie nodig?
Daarin is de gezamenlijke verantwoordelijkheid en de communicatie duidelijk besproken.
Onze nieuwsbrief vond men bijvoorbeeld te lang, daar hebben we iets aan gedaan.
Als je wilt dat er iets veranderd, gebeurt dat alleen als je zelf initiatief neemt. Dat geldt voor ons allemaal”, zegt Lutske

Jenny Seijdel (op de foto), leerkracht op O.B.S De Bron:
“De informatieavond houden aan de hand van deze twee vragen werkte erg prettig. In het begin was het wat onwennig, maar naarmate de avond vorderde ontstond er een goed gesprek en werden er goede vragen gesteld en verwachting gedeeld. Als leerkracht is het fijn om te weten wat er bij ouders leeft om samen met hun op een fijne en positieve manier te werken aan de toekomst van hun kinderen.”

Een ander voorbeeld waar dit tot uiting komt zijn de wegwijsouders. Na een intake, een rondleiding op school en een uitnodiging voor de nieuwe leerlingen, worden de nieuwe ouders welkom geheten door onze ‘wegwijsouders’.
Dit zijn ouders met ervaring op onze school. Echte ‘BRON-ouders', zij helpen nieuwe ouders op weg. Dit ontlast de leerkracht, ouders kennen meteen een aantal ouders én tenslotte weten deze ouders het óók écht prima! Het mes snijdt echt aan alle kanten!

www.obsdebrondeurne.nl

Vanaf 3 januari vind je hier verhalen over goed werkgeverschap en gelukkig werken in het onderwijs.
Nieuwsgierig?? Stay tuned!