Door: Jessica van Strien
​
Ik spreek vandaag met Sandra Raasen. Ik ken Sandra al een tijdje als juf, mijn eigen kinderen zaten bij haar in de klas. Ik zag Sandra altijd als een super gemotiveerde leerkracht, die alles uit de kan haalt om kinderen optimaal te stimuleren.
Na haar besluit om naar een andere school te gaan, spreken we elkaar op de gang.

 “Tsja, ik zou hier echt niet zomaar weggaan, dit is zo’n fantastische school. We zijn als team bij het oprichten van deze school gaan kijken bij Kindcentrum Mondomijn in Helmond. Vanaf dat moment was ik verkocht. Ik heb altijd gedacht; Dáár zou ik ooit wel eens willen werken! Dus ja, toen daar een vacature vrij kwam ben ik daar meteen op ingegaan!”
Je snapt wel, voor hierwilikwerken.nu  MOEST ik daar toch wel het fijne van weten!
Mondomijn is een co-creatie vanuit opvang en onderwijs; ‘QLIQ primair onderwijs’ en ‘Wij zijn Jong’. Vanuit deze co-creatie is kindcentrum Mondomijn ontstaan.

Nadat Sandra een aantal weken gewerkt heeft bij Mondomijn, zoek ik haar op. Want hoe is het nu, zijn haar verwachtingen uitgekomen?

“Ja, het gaat heel goed met mij!” Zegt ze meteen als ik haar de vraag stel. “Ik kan hier echt mijn ei kwijt. Ik krijg veel vrijheid om mijn eigen richting te bepalen. Dat staat centraal binnen dit kindcentrum. Kinderen doen hun eigen onderzoek, ze ontdekken zelf, zo leer je het beste. Dat werkt ook zo voor mij als medewerker. Collega’s zeggen; gun jezelf een jaar om er helemaal in te komen, alles eigen te maken. Dat is prettig, ik ben echt weer opnieuw aan het leren. Ik word ook gecoacht; er is een stukje video-interactie begeleiding, niet om te beoordelen, maar om te kijken hoe ik erin sta, welk pad ik op kan gaan. Daar komen dan tips uit voor mij om aan te denken. Dat vind ik heel erg fijn, deze coaching wordt vanuit het kindcentrum geregeld. Er zijn mensen die extra opgeleid zijn om (nieuwe) collega’s te begeleiden.”

Bij Mondomijn staan medewerkers in de rij als er een vacature is. Wat maakt het werken hier nou zo anders?

“We werken intensief samen in Domijnen*. Ik ben verantwoordelijk voor het vakgebied kernconcepten. Kinderen zitten dus niet de hele dag bij dezelfde medewerker, maar zien meerdere experts op een bepaald vakgebied. Dat maakt het ook zo leuk, kinderen komen vanuit hun behoefte en eigen motivatie bij jou omdat ze bijvoorbeeld vooruit willen met hun project. Er wordt veel beeldend gewerkt, met grote werkstukken, collages en muurkranten waar informatie inzit. Zo blijft informatie ook nog eens beter hangen.
Het feit dat kinderen hier een hele grote autonomie hebben, eigen planningen maken, hun eigen route door de week heen bepalen; dát spreekt mij enorm aan! We gaan hier altijd uit van het positieve en de mogelijkheden van het kind. Er is altijd nog wel ergens een ingang te vinden, hoe klein ook, waarmee je een ander pad kan gaan bewandelen als het even niet lukt.
Afgelopen week hebben we een visieweek gehad, waarbij we met het team onze visie weer aanscherpen. Dit sloten we vrijdag af met een inspiratie-dag, waarbij ook iemand mee kwam kijken naar de inrichting van de ruimte. We hebben toen het hele Domijn weer anders ingedeeld, zodat inspirerende leerplekken voor de kinderen ontstaan.
Door het werken in Domijnen is het natuurlijk wel van essentieel belang dat er goed over kinderen overlegd wordt. Kinderen worden binnen het Domijn dagelijks besproken, er is heel veel overleg, zodat ze goed gevolgd kunnen worden. Hierdoor voelde ik me meteen ook in een warm bad terechtkomen. Je wordt meteen gehoord. Natuurlijk komt niet elk kind bij elk gesprek aan de orde, we spelen in op gebeurtenissen tijdens de dag. Het kan ook zijn dat de kindgesprekken eraan komen. Hier werken we niet met een rapport maar met een kindverslag. Alle kinderen komen hierdoor aan bod bij de gesprekken, we noemen dat dan een crunch.
Er zijn verschillende doorstroommomenten, waarbij kinderen dus door kunnen naar het volgende Domein. Als we als team denken dat een kind klaar is om door te stromen, gaan we in overleg met het kind en de ouders. Als we het samen eens zijn dan gaat dat gebeuren. Zo blijft de betrokkenheid hoog.
Wat me op valt is dat kinderen zich hier thuis voelen. Kinderen trekken hun schoenen uit bij de kapstokken. Niet zozeer om het lokaal netjes te houden. Ze zijn hier geaard en op hun plek, ze voelen zich er goed bij om, net zoals thuis, op hun sokken of sloffen rond te lopen. Kinderen hebben hier zelf een idee voor ingebracht. Net zoals het idee van mijndomijnhond ‘Jimmy’. Als kinderen verdriet hebben kunnen ze naar hem toe gaan, of als ze zin hebben om even te wandelen of knuffelen. Ook dit idee is door de kinderen ingebracht, en ik moet zeggen het werkt heel goed!”

Dat is precies wat ik ook ervaarde toen ik hier binnenliep. Niet alleen oogt het gebouw van buiten als een gewoon woonhuis, eenmaal binnen blijft dit zo. Het kindcentrum biedt continu inkijkjes in andere ruimten. De gangen zijn open, waardoor je over de muurtjes in het  onderliggende Domijn kijkt. Ook de ruimtes zijn open, je loopt door de ene ruimte heen, om weer bij de volgende te komen.
Na afloop loop ik met Sandra nog door een aantal ruimten heen. Wat een rijke leeromgeving biedt dit kindcentrum, met kunst en cultuur én zelfs een eigen sportcampus!
 Ik snap wel dat je hier graag wilt werken!
 
*Domijnen wordt binnen dit concept bewust met een lange ij geschreven. Voortkomend uit MonDomijn. De naam betekent ‘mijn plekje op de wereld’. Binnen het kindcentrum zie je dit terug op bordjes, aanduidingen voor ruimtes etc.
om te bewerken.

Geschreven door: Femke Wetzer- van Gils

Als ik Roxanne Holsheimer tref zie ik een relaxte ontspannen leerkracht. En wanneer we elkaar spreken, blijkt dat dit klopt! Sinds augustus 2017 werkt zij op Dalton Kindcentrum AvontuurRijk in Oirschot.
Werkdruk voelt Roxanne niet: "Ik grap weleens; de minister moet eens met mij komen praten!"

Het maakt mij nieuwsgierig. Wat maakt haar zo ontspannen in haar werk?

“Ik werk in een prachtige omgeving, ik kijk uit op maïsvelden, daar geniet ik elke dag van. Ook het schoolgebouw is  sfeervol en heeft een prachtige speelplaats, dat inspireert!
Ik heb er ook heel bewust voor gekozen om hier ruim 2 jaar geleden te komen werken.
Na elf jaar gewerkt te hebben in het speciaal basisonderwijs, waar ik veel heb geleerd, en ook ben afgestudeerd, vond ik het tijd voor iets anders.
Dat ontstond tijdens mijn bezoeken aan reguliere basisscholen, nadat ik mijn opleiding voor gespecialiseerde leraar en dyslexie had afgerond. Ik begeleidde scholen bij hulpvragen op dit vlak. Terwijl ik daar was, realiseerde ik mij… dit wil ik ook, terug naar de basis, het reguliere onderwijs.
Ik vond het heel spannend om na zoveel jaar een hele andere stap zetten. In het speciaal basisonderwijs leerde ik te kijken naar kansen en niet naar belemmeringen, waardoor ik ook zelf minder last heb van belemmeringen, iedereen heeft talent! En overal kun je van betekenis zijn.
Ik werkte daar in een heel fijn team, de verbondenheid met elkaar was groot. Dat maakte ook als er problemen waren met  leerlingen, er werd bijgesprongen, we deden het écht samen! Na de geboorte van mijn kinderen ben ik parttime gaan werken en ik merkte dat dit voor mij niet ideaal was in dit type onderwijs. Kinderen hebben behoefte aan structuur en de wisseling van leerkracht zorgde dan soms toch voor wat onrust. Maar desondanks had ik het erg naar mijn zin en vond ik het moeilijk om te gaan. Je weet tenslotte wat je hebt….
Na een jaar op een reguliere basisschool te hebben gewerkt, attendeerde een bekende directeur me op een vacature bij stichting SKOBOS. Na een fijn sollicitatiegesprek werd ik dan ook aangenomen bij Dalton Kindcentrum AvontuurRijk. Geweldig!
Oirschot is echt een thuishaven, ik  ben er opgegroeid. Dat maakte het te mooi om waar te zijn! Ik heb echt ook wel eisen gesteld; een vast contract en een LB- schaal, als je goed bent in wat je doet, moet je hierover kunnen spreken en onderhandelen.”

Wat maakt dat je hier met zoveel plezier en ontspanning werkzaam bent?

Roxanne: "Ik begon samen met een aantal collega’s opleiding tot Dalton leraar, een 2- jarige opleiding. Het samen doen werkte erg motiverend!
De kernwaarden van Dalton spreken mij erg aan – verantwoordelijkheid, samenwerking, effectiviteit, zelfstandigheid en reflectie (Bron: Nederlandse Daltonvereniging).
Het werken aan eigenaarschap, het voelen van vrijheid en verantwoordelijkheid, vind ik voor leerlingen belangrijk, maar het levert mij als leerkracht ook veel meer momenten op waarop ik kan doen wat écht nodig en belangrijk is, zoals het werken in kleine groepjes of observeren.
We benoemen en stellen doelen. We praten veel over wáárom je iets leert. Dat zorgt voor motivatie bij leerlingen. Leerlingen kunnen op bepaalde momenten op een dag de vrijheid in gebondenheid krijgen om in andere ruimtes te werken, waardoor de energie en sfeer tijdens de lessen steeds weer anders is. Dat is voor mij als leerkracht ook prettig, die afwisseling. Ik ben geen leider, maar begeleider.
Kinderen krijgen structuur als zij dat nodig hebben, maar worden vrij gelaten als zij dit aan kunnen. Ik hecht zelf ook veel waarde aan vrijheid en ik hou er zelf ook van om ruimte te krijgen. Ik mag mijn eigen pad ook volgen bij ons op school. Ik heb een stuk ambulante tijd gekregen om  lees- en dyslexieonderwijs te verbeteren, samen met een leerteam. Het vertrouwen dat ik dat mag doen, voelt goed. Iedereen heeft iets te brengen in ons team en we weten elkaar steeds beter te vinden. We hebben zelfs een ‘trotsmuur’. Daar hing natuurlijk onlangs ons Dalton-certificaat, maar ik vind dat er nog meer op mag komen te hangen!"

Ralf Burggraaff, directeur: “De manier waarop Roxanne haar werk doet en ook in haar leven staat, is een voorbeeld voor anderen. Zeker wanneer je dit koppelt aan het beroep van leerkracht. Een geweldig beroep! Maar tegelijkertijd een beroep waarbij je door allerlei factoren ooit zou kunnen vergeten waarom je ook alweer juf of meester bent geworden. Roxanne laat in alles steeds zien bij die basis en dus bij zichzelf te kunnen blijven en daarmee met plezier dit geweldige beroep elke dag uit te oefenen. 
Daarnaast ben ik trots op onze werkomgeving en het team. Dat we op AvontuurRijk het met elkaar samen doen, er voor iedereen ruimte is voor ontwikkeling, dat we elkaar zien en dat we gezien worden en dat we daarin gebruik maken van elkaars kwaliteiten, vanuit onze Dalton kernwaarden. En zeg nou zelf, van gelukkige leraren leer je toch het meest!”

Angela Vennix- Vingerhoets, leerkracht en Dalton- coördinator: “Mooi om te zien hoe wij als team ook met en van elkaar leren, net als de kinderen, op onze fijne school!”

Roxanne: "Ik had nooit gedacht dat een overstap maken mij zoveel zou opleveren. Het zorgt ervoor dat je jezelf beter leert kennen, beter weet waar je goed in bent, wat je kunt betekenen voor een school en de leerlingen. Ik kan het iedereen aanraden!”

De sfeer, het team, jouw mogelijkheden om te ontwikkelen, de omgeving maken dat je energie hebt om je werk te doen, klopt dat?

“Jazeker, maar ik geloof echt in mijn eigen kwaliteiten en die van anderen. Hierdoor maak ik ook hele bewuste keuzes.
Door goed te plannen en organiseren, waak ik voor mijn tijd en taken, zodat ik mijn werk af heb. Het proces goed bewaken en niet teveel blijven hangen in onbenulligheden.
Ik deed de opleiding voor een deel tijdens mijn zwangerschapsverlof van mijn derde kindje, dat was best pittig. Maar ik was echt trots op ons, toen we het certificaat in handen hadden!
Daarnaast notuleer ik bijvoorbeeld ook graag, zo blijven we lekker op tempo tijdens een vergadering en kan ik het proces een beetje beïnvloeden.
Ik neem zelden werk mee naar huis, ik voel soms best piekmomenten, maar dat is écht maar even. Het is belangrijk om de taken logisch te verdelen en de taken zo te organiseren en naar je toe te trekken, dat je doet wat jij het beste kunt. Daar hebben anderen ook iets aan!
Ik kan mezelf zijn. Dat helpt, ik hoef mij niet anders voor te doen, dan ik ben. Ik ben Roxanne, punt. Dat draag ik ook echt uit naar  leerlingen.
Zo speel ik graag klarinet, ik vind het belangrijk om mijn passie over te brengen aan hen,  zodat we elkaar leren kennen, en zij mij ook leren kennen als persoon. Ik merk dat het mij enthousiasmeert en de kinderen ook. Het brengt ons dichterbij elkaar.
En het brengt mij dichterbij wat ik graag doe, leerkracht zijn.”

https://avontuurrijk-skobos.nl

Door: Jessica van Strien

We trappen het nieuwe schooljaar af met een gesprek met Marjon van Keersop en Judith Koppens, innovators binnen het PlatOOLab. “De beste innovatieve ideeën voor het onderwijs komen van de leraar. Stichting PlatOO wil deze innovatieve kracht van de leraar stimuleren. Met PlatOOlab creëert PlatOO een plek waar leraren gestimuleerd worden deze ideeën uit te werken en te delen met anderen.” aldus de site van PlatOOlab.
Ik spreek vandaag Marjon en Judith, zij zijn beide enthousiaste leraren én daarnaast als innovators werkzaam binnen PlatOOlab. Marjon: “Dat we beiden voor de klas staan en dus werkzaam zijn op een school maakt dat we ons heel goed kunnen verbinden met de dingen waar leraren tegenaan lopen.”

Judith: “Er kwam een vacature onderwijsinnovatie, die me meteen aansprak. Leraren in hun kracht zetten zodat zij de ruimte krijgen om het onderwijs te maken. Ik solliciteerde, en Marjon ook! Ons bestuur, PlatOO leek het een mooie combinatie om Marjon en mij samen aan het werk te zetten.” Dat bleek een schot in de roos!
“Ons streven is om echt naar de leraar te kijken, waar zit een urgentie, waar zit de wens of waar loop jij nu dagelijks tegenaan en wat zou jij daar nu aan willen veranderen.
We kijken naar de ontwikkeling binnen het proces, product en persoon. Die drie dingen komen aan bod binnen een project. We gaan het gesprek met de leraar aan.
Via het model van design thinking gaan we op zoek naar het achterliggende probleem, de vraag achter de vraag. Want vaak zit er nog een vraag achter die eerste vraag die gesteld wordt. We gaan samen met anderen kijken of we het nog helderder kunnen krijgen. In het onderwijs zijn mensen vaak geneigd om meteen een oplossing te zoeken voor het probleem. Maar daar gaan we juist eerst dieper op in. Vaak kom je dan tot een groter geheel, waar mensen dan graag mee aan de slag gaan. We begeleiden hen dan zo’n 9 maanden tot één jaar,” aldus Judith.

Marjon vult haar aan: “Het idee is dat er aan het eind een onderzoek klaar is, een product of een verbetering in het proces. Het moet echt vernieuwend zijn, een verandering van de huidige situatie doormaken. Het gaat in op samenwerking en moet overdraagbaar zijn op andere collega’s. Collega’s in de breedste zin van het woord, dus directe collega’s, maar liefst PlatOO-breed of zelfs buiten PlatOO. Iets waar een ander ook wat aan heeft. De samenwerking zoeken we op binnen een team, liefst nog buiten het team, maar vooral ook nog buiten de school. Dáár kan de vernieuwing ontstaan.”

Ik vraag Marjon en Judith of er misschien een mooi voorbeeld is van een project, waarin je die fasen zo duidelijk bij de leraar zag terugkomen.
​
“Jazeker! Mooi voorbeeld is het project van Ruurd Bouwman. Zijn idee was: "Ik wil met de kinderen iets doen rondom vloggen / fotografie."  In eerste instantie had hij al bijna zijn product klaar. Een technische handleiding waar de kinderen meteen mee aan de slag konden, het zag er al best mooi uit. Maar toch misten wij iets; er was geen proces geweest. Het was ook moeilijk voor hem om een samenwerkingspartner te vinden. Wij dachten toen aan het Sint Lucas. Zij hadden interesse om studenten in te zetten! Ruurd ontdekte een kant van zichzelf die hij nog niet eerder had gezien. Hij merkte dat hij het superleuk vond om met die doelgroep van studenten te werken, dat was al een hele eyeopener. Maar juist door het gesprek met deze studenten kwam hij erachter dat voor de leerlingen het technische aspect van veel minder belang was. Het ging hen om de inhoud en je een vlog interessant maakt; wanneer kijken mensen er wél naar, wanneer niet. Hij ging met hele andere ogen kijken naar datgene wat hij eerder had gemaakt. Uiteindelijk hebben ze besloten dat studenten naar aanleiding van de gesprekken met hem, in groepjes aan de slag zouden gaan. Zij hebben vervolgens de ideeën aan hem gepitched. Dit gaat Ruurd nu verder oppakken en uitwerken."

"Wij hebben binnenkort een studiedag van PlatOO en hebben hem gevraagd of hij het een en ander toe wilde lichten. Toen gaf hij aan; dat is prima, dan zou ik het heel graag over mijn proces willen hebben. In het begin dacht ik dat ik het al helemaal klaar had, waarom moest ik er nog verder mee werken? Toen kwam ik in de fase dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Om vervolgens naar een fase van hele heldere richting te gaan, nu weet ik wat mogelijkheden zijn!”

“Nou daar ben ik nou eens echt trots op”, aldus Marjon, “dat we dát hebben bereikt!
Ruurd heeft er zelfs nog een prijs mee gewonnen omdat het zo’n goed project is geworden. Nu heeft hij dingen voor het project aan kunnen schaffen, dat is natuurlijk helemaal super. Maar dat voor Ruurd het proces zo belangrijk is geworden, dat dáár zijn leerervaring in zit! Dat is toch echt hetgeen wat PlatOOlab de moeite waard maakt!”

Het scholenbestuur PlatOO is initiatiefnemer van PlatOOLab. Op de site van PlatOOlab staat:
‘De ambitie van PlatOO is om consequent te blijven investeren in de kracht van de leraar. Wie de leraar in zijn kracht zet, werkt aan versteviging van de basis van goed onderwijs.’
Zo te horen aan Marjon en Judith zijn ze daar heel goed mee op weg! Ook dit jaar gaan zij zich weer sterk maken voor onderwijsvernieuwing vanuit de leraar. Marjon en Judith blijven zichzelf ook steeds opnieuw uitvinden. Zo werken zij dit jaar samen op Pup-Up werkplekken op de scholen zelf. Zo hopen zij hun zichtbaarheid te vergroten, én weer heel veel leraren te kunnen inspireren!
Wat een mooi werk!



www.platoo.nl

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.
​

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils.

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!
​
Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

We kijken met veel plezier terug op het afgelopen half jaar Hierwilikwerken.nu. Deze zomer delen we onze inspiratie, opgehaald bij scholen. Meer horen over succesfactoren voor goed werkgeverschap? Neem contact met ons op!

​ Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils

Iets meer dan een jaar geleden troffen wij, Jessica en Femke, elkaar bij een netwerkbijeenkomst van de Kaart in Son en Breugel. Tijdens een lunch blijkt dat we veel gemeen hebben. Zo komen we beide uit het onderwijs en zijn we met een missie om verandering tot stand te brengen, bij onze werkgevers vertrokken, om ons eigen bedrijf te beginnen. Tijdens een kopje koffie bij Femnomenaal deelden we onze verbazing over het gebrek aan aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van de medewerker in het onderwijs, waardoor leerkrachten zich niet altijd gezien voelen.
Vanuit Jessica`s expertise en enthousiasme als teamcoach en trainer vanuit Kairos in Motion en Femke`s passie en kennis  over werkgeluk, besloten we dat het tijd was voor een positief geluid.

Hier wil ik werken.nu was geboren!

Onze missie vanuit Hierwilikwerken.nu is meer aandacht voor werkgeverschap in het onderwijs te creëren zodat leerkrachten en docenten zich weer gezien en gehoord voelen!
Wij zijn verhalenverzamelaars, die geloven in de kracht van positiviteit.
Elke twee weken verschijnt er op het platform een nieuw verhaal.
In onze ogen is het onderwijs toe aan verandering, aan een betere beloning en een beter imago. Hoe dit beter te doen dan het delen van goede voorbeelden. Goede voorbeelden van gelukkig werken en goed werkgeverschap. Volgens ons is het tijd voor een nieuw geluid. Een positief geluid, een geluid van ambassadeurschap.

Hier wil ik werken.nu gaat uit van 6 factoren voor meer werkgeluk voor de leerkracht en docent. We delen verhalen van mensen en organisaties die geloven dat gelukkige medewerkers zorgen voor gelukkige leerlingen en een betere onderwijskwaliteit.
De afgelopen 6 maanden hebben we verhalen opgehaald over ontwikkeling, voldoening, verbondenheid, erkenning, waardering en gezond werken, dé factoren voor meer werkgeluk!
In de zomermaanden delen we mooie quotes die ons inspireren om komend half jaar weer veel mooie verhalen te halen!

Geniet van de zomer! En veel leesplezier!

Jessica van Strien en Femke Wetzer- van Gils